Алаш прозасы
Қанат ТІЛЕУХАН: ЖАНАЗА (повесть)
— Тәуіржан, Медетбек, дауыстарыңды қаттырақ шығарып жылаңдар! Бұл әкелеріңнің ақтық сапары. Ыбаш енді қайтып айналып келмейді.
Мәулен ӘНЕРБАЙ: БІР УЫС БИДАЙ
Ол кезде қыс мезгілі еді. Үйіміздің іші жылап-сықтаған жандарға, ал сырты маған қызық болған әртүрлі «темір тұлпарларға» толып кетті.
Мұрат АЛМАСБЕКҰЛЫ: Бура Доңғыл
Әден бәйге шабдармен бекер қуғын салып жүрген жоқ. Үш күннің алдында жылқышылардың қосында өзгеше бір жайдың шеті байқалған.
Тұрсынбек ТОКИН: БАҚЫТҚА БАСТАР ҰЗАҚ ЖОЛ
«Аға теңіз Заңын бұзу дұрыс емес. Кішкене балалар мен шалдарға жағадан ұзауға болмайды. Гуд бай!» – деп жөндеріне кете берді.
Мақсат Рамазанұлы: Барсик
Көрші Алмас ағаның Барсик атты итінің адам секілді сөйлейтінін білсем де ешкімге тіс жармадым. Жаһанға жар салғанмен ешкім сенбейтін еді.
Нұрғали ОРАЗ. СОЛ БІР ТЫЛСЫМ ТҮН
Алматыда қар жауып тұр. Таң алакөбеңде қылаулап басталып еді, содан міне, ымырт үйірілгенше қиыршықтап төгіп жатыр.
Есболат Айдабосын: ҰЛЫМА (хикаят)
Қоңыртөбе тауының ұшар басындағы шоқпар тасқа шығып алған екі аяқты қасқыр, түнгі аспанмен тілдескендей, ұзақ ұлыды.
Гүлжан АМАНГЕЛДІҚЫЗЫ: ЖЕТІМ КӨҢІЛ
Несі бақыт. Бала күннен бері жүрегімде пайда болған алапат сезім әлі күнге дейін маза бермей келеді. Сол сезім ғой менің бал күлкімді ұрлаған.
Бексұлтан НҰРЖЕКЕ-ҰЛЫ: ЖАРТАСТАН ШАЛ ҚҰЛАПТЫ ТЕРЕҢ СУҒА
Тығыз жұмысы толып жатса да, Серпін Ілжанды күтіп қалды. Жай күтпеді, ойланып қалды: осы қыздың ойында не бар? Бұл алпыс жетіде, ол жиырма үште, әкесі түгіл, атасындай.
Әділбек ЫБЫРАЙЫМҰЛЫ: МИЗАМ КӨК
Жирен қасқа ат үйдің іргесінде төбесі жабылған биік қорадағы ақырда байлаулы тұр екен. Жанына жақындағанымда ішін тартып пысқырып, көзі шатынап, онша жақтыра қоймады.
Әділбек ЫБЫРАЙЫМҰЛЫ: АРМАН ЖЕТЕЛЕГЕН БАЛА
Әкесi мен шешесi тоз-тозы шығып, жылына тоқсан тоғыз рет көшiп, естерi бiр жиылмай топалаң тигiр қой соңында жүре берiптi. Балаларының жайынан гөрi, алдыларындағы бiр отар саулықтың амандығын көбiрек тiледi.
Жеңіс БАҺАДҮР: КIРЕУКЕ
Кендебайдың бұл кәсiптi тез әрi әдемi меңгергенi соншалық, бармағынан бал тамған шебер аспазшылық дабысы әп-сәтте көршi ауыл-аймақтарға жаппай аралап кеттi.
Құлтөлеу Мұқаш: Жібек жел
Қасым сұлтан өз ұрпағының тәрбиесіне ерекше ден қойған. Мұны хан жайлауы – Ұлытау мен Кішітау қойнауында туып, Кенесарымен қатар өскен Ағыбай жақсы біледі.
Болат Нұрдәулетов. ТАПТАЛҒАН ЕГІСТІК
Әскери формалы екі жас әйел таудың баурайында алдарынан ашыла түскен кең далаға қызыға көз тігіп тұрды.
Тұрсынбек ӘЛИҰЛЫ: САТҚЫН
Иә, сонымен «әскери-техникалық құпияларды» ұрлау майданы қызып жатты. Бірақ мұндай «сыйлықты» жапондықтар мен американдықтар өңдерінде түгілі түстерінде де көреміз деп ойлаған жоқ еді. Егер де ...
Дидахмет Әшімханұлы: Жер аңсаған сарыатан
...Ұшы-қиырсыз сары дала. Сары даланың бір ұшында – сары бел. Сары белдің бауыры – сағым ба, әлде шалқар көл. Шартабақ күн төбеде. Шалқыған ыстық жер-көкте.
Қанат Әбілқайыр: Соқыр үміт
Наташа Сергейін Саяхаттан күтіп алып қуантқысы келеді. Өзінің қалай сағынғанын айтпақ. Осы уақытқа дейін көрген қорлығын әңгімелемек.
Төлен ӘБДІКҰЛЫ: Аялдамадан аялдамаға дейін
Көз, ең алдымен, сөйлеу үшін жаралған. Тіл жетпейтін нәрселерді тек көзбен ғана айтуға болады. Қандай ғажап сезімдер бар көзқараста?!
Ерболат Баятұлы: Жұмақ әуені
- Мархабат! Мына бөлмеге өтіңіздер! – Толықша келген егде әйел жылы жымиып қарсы алды. Үстіне ұзын сұр сүртік киген бойшаң жас жігіт де ілтипат білдіргендей болып, ізет көрсете иілген.
Жанболат БАЙМҰРЫНОВ: ҚЫЗ МОНОЛОГІ
Тоқыма көк бас киімін көзіне түсіре киген ол өзіне қамқорси айтқан сөздеріне көңілі марқаятын сыңайлы: бас киімінің жиегінен сығалай жылтыраған көздері одан әрі нұрлана түсіп, жымия қарайды. Үстіне киген курткасының жағасын қырау басып қалған, сонда да ас