Алаш прозасы
Нұржан ҚУАНТАЙҰЛЫ: АБЫЛАЙ (әңгіме)
Студентпін. Совет Одағының әлі көбесі де сөгілмеген кез. Жан дүниеңді тірілтіп, бойыңа қуат, ойыңа серпін әкелетін жазғытұрымғы уақыт еді.
Қуандық ТҮМЕНБАЙ: Құл иеленуші (әңгіме)
Тоғыз жолдың торабына қоныс тепкен Түркістанға табаным тисе тұлабойым жылынып қоя береді. Күн сәулесі тік түскен аймақтағы төбесімен Көк тіреген кесене, жылы топырақ, жылы су, адамдардың бір-бірін білмесе де әудем жерден бас изескен жылы көңілі жан сарайы
Айгүл ЖҰБАНЫШ: Қара сөмке (әңгіме)
Таң қылаң бере бастағанда көзім ілініп кеткен екен, қалта телефоныма Мая есімді құрбым: «Өмір мен өлімге анықтама берші?» деп хабарлама жіберіпті.
Ардақ НҰРҒАЗЫҰЛЫ: ӨЛГЕН АДАМ (әңгіме)
Оң жақ иығынан кертілген әжімды ай шалқалап туды. Мен зираттың ішін аралап шықтым.
Нұрдәулет АҚЫШ: Дон Жуанның қалыңдығы (әңгіме)
Бүкіл денем сал-сал болып, бейкүнә баладай тұяқ серппестен қатыпқалған екенмін. Жанымды да, тәнімді де баураған әлдебір рахат күйдің құшағынан ажырағым келер емес
Көсемәлі СӘТТІБАЙҰЛЫ: ҚЫЗҒАНЫШ
Әпкем менің жанымды түсінбейді. Түсінбегені сол емес пе, төрдегі құрақ көрпешенің үстінде етпеті нен түсіп жатқан інісінің көңіл түкпіріндегі шер-шеменнің сыры неде екенін сұраудың орнына, күйіп-пісіп ұрысып жүр.
Жәди ШӘКЕНҰЛЫ: ЕРТІС ҚЫЗЫ
– Әне, әне, тағы да шықты, – деп әкем көзім енді іліне бергенде шынтағымен ақырын түртіп оятты.
ТАУФИХ ШЕҒИРОВ – СӘУКЕТАЕВ: МЕН – ЖЫНДЫМЫН (жалғасы)
Мақсат Сартаич жайсаң жігіт екен. Мал бітсе, жал бітіп, шалқақтап қалатын жаман байлар сықылды қытымыр, жәйсіз емес, сабырлы, кең мінез. Ағалап сыйлап тұрады.
Салтанат Есенқұлова: Өзекте қалған сыр (әңгіме)
Ой мен ішкі дауыс екі бөлек дүние. Алайда, ішкі менімізден гөрі бір-бірімен шырмауықтай негізсіз шатасқан шетсіз ойларға көп берілеміз-ау шамасы.
ТАУФИХ ШЕҒИРОВ – СӘУКЕТАЕВ: МЕН – ЖЫНДЫМЫН (Әжуа аралас мұңлы роман)
"КТК" арнасынан кешкілік жаңалықтарды қарап отырғанмын. Әдеттегідей, жер-көктегі жамандықты жиып-теріп көрсетіп жатыр: Павлодарда сегіз жасар сәбиді зорлап өлтірген педофил ұсталыпты...
Серік ӘБІКЕНҰЛЫ: АРЫН-АЛҚЫН (Әңгіме)
Ақын кілет ішіне кіріп, төбедегі көлбеу жатқан бөренелерге, шаң тұтқан төрткөз терезеге, көнетоз көрпелі керуетке бір-бір көз тастап, шылымын тұтатып, ілби баса бұрышта тұрған орындыққа барып отырды.
Серік НҰҒЫМАН: ҚУҒЫНШЫ (Әңгіме)
Әлгінде ғана бастан кешкен шетін оқиғаның шеңбек әсерінен өзін-өзі әлі толық арашалап алған жоқ.
Аягүл МАНТАЙ: Иллюзия (әңгіме)
Қалада жаңбыр аралас қар жауып тұр. Терезенің ар жағындағы әлем менің жандүниемнің арпалысын суреттемесе де, «менікі» дегенді жақсы көретін өзімшіл болмысым табиғат картинасы мен «Меннің» арасынан үйлесімділік іздеді.
Камал ӘЛПЕЙІСОВА: «ӘЙЕЛ БАҚЫТЫ» немесе айлы түн сүттей аппақ еді...
Тау етегінде, қыста қатпайтын, ал жазғытұрым жайылып, жағадағы үйлердің қора-қопсысын шайып кететін ағыны қатты өзеннің қос қапталында орналасқан тал-теректі, бау-бақшалы үлкен ауылда, тұрғындардың өз сөзімен айтқанда «қырық құрау» халық тұратын.
Шерхан МҰРТАЗА: Жүз жылдық жара
Әлде қайда жолың түсіп Молдавияға бара қалсаң, Кишинев деген астанасының дәл ортасындағы бауда Пушкин көрді деген бір ағаш тұр. Оның да паспорты бар...
Қабдеш ЖҰМАДІЛОВ: Өмір, сен тамашасың
Сырым стол сағатының безек қағып шырылдаған дауысынан оянды. Қараса, қызметке баратын уақыты таяп қалыпты. Атып тұрып, асығыс киіне бастады.
Гүлзат НАРЫТБЕК: САЯ (Әңгімелер)
Қоңырқай күз мезгілінің алғашқы аптасы болса да дала қара суық. Жер бауырлай көшкен сұрықсыз қара бұлттар, жаздың соңғы күндерінен бері қатыгездік жайлаған жер бетіне шуақты күннің нұрлы шапағатын көрсеткісі келмегендей, аспанды тұтас жауып, батыстан шығы
Қолғанат МҰРАТҰЛЫ: БӨТЕН
Ұйықтап жатыр еді, денесінен бөлініп шығып кеткен өзін байқап қалды. Төсектен баяу тұрып, терезе жаққа кетіп бара жатқан өзінің екінші сыңарын сезіп жатыр.
Ділдәр МАМЫРБАЕВА: ЖЕТІМ ҚОЗЫ
Әкесі бәкісін жұмсақ қайраққа қайрап, керзі етігінің қонышына олай бір, былай бір сүйкеді де үйден шықты.
Думан РАМАЗАН: АЖАЛ КЕЛГЕН КҮН
Тұңғиық ойдың тереңіне батып, шақшадай басы шарадай болып отырған Кетбұға қолбасшы көрер таңды көзімен атырды. Қиял құсы желдей жүйткіп, жер-көкті шарлап, кең дүниені көктей шолып өтті...