Алаштың ШОУ-БИЗНЕСІ

Билл Гейтс бағалаған қазақ баласын білеміз бе?
Бүгінде «Болашақ» бағдарламасы бойынша шетелде білім алу қолжетімді болғанымен, сол білім қуған жастардың ішінде екеудің бірі әлемнің ең бай миллиардері Билл Гейтспен сәлемдесіп, бір дастарқанда ас ішу мәртебесіне ие бол­мағаны анық. Ал сондай бір қазақ баласы дәл қазір елде ешкімнің алдын­да кеудесін кермей-ақ, қарапайым тұрмыс кешіп жатыр десе сенер ме едіңіз?

Сәкен Жолдас
Әләзір Алты Алашқа мәшһүр бола қоймағанымен, бұл есім иесі бүгіннің өзінде біраз белесті бағындырып, өз дәуіріне өзінше үн қатуды бастап жі­бер­ген. «Болашақпен» АҚШ-тың Остин қала­сындағы Техас универси­тетінде IT саласы бойынша білім алуға барған жас дарын «құласаң, нардан құла» дегендей, компьютерлік бағдарлама жасауда әлемдік көшті бастап тұрған Microsoft-тің табал­дырығынан бір-ақ аттаған. Арада біршама уақыт өтпес­тен әйгілі корпорация осы бір қазақ ба­ласының қабілет-қарымы мен білімін баға­лап, қызметке шақырады. Алға­шын­да ұсынысты қабыл алып, іске кіріс­кен ол бірнеше бағдарламаны, атап айтқанда, Windows-7-ні дүниеге әке­луге үлес қосады. Сонысы үшін әйгі­лі корпора­ция жылына 100 мың дол­ларлық жалақы ұсынып, келісімшарт жа­сасқалы тұрғанда, кенет елден ана­сының ауыр халде екендігі жайлы суыт хабар келіп түседі. Әрине, әлемнің қан­дай қазына-байлығы болсын, анасы­ның тырнағына да татымайтынын біле­тін ұл еш ойланбастан, елге тартып оты­­рды. Анасын мәңгілік сапарға шы­ғарып салысымен, өмірге өз соқ­пағын салуды ойлаған білімді жас сол тұста қазақта жастар са­на­сына әсер ететін әлеуметтік ролик­тер жетіспеушілігін сезініп жүретін. Соған кірісті. Оның кинематогра­фия саласына қадам басуы негізсіз емес. Соған кірісті олай дейтініміз, Сәкен Жолдас АҚШ-та бағдар­ламашы мамандығын оқи жүріп, бос уа­қы­тын құр жібермей, әлемге әйгілі режиссер Роберт Родригестің кинематогра­фия туралы дәрісіне қатысып тұрған еді. Тың ізденіс, тың ойдың нәтижесіне бірша­ма тәуір заманауи әрі қазақы мазмұндағы қызықты роликтер дүниеге келді. Өзінің шығармашылық жолға келуі жайлы 26 жастағы Сәкеннің өзі былай дейді:
– Төсек тартып жатқан анама қарап жүрген кезімде, бір мезгіл көңілімді тағы бір нәрсеге аудару керек болды. Үйдің жанында балалар бақшасы бар еді, бір күні сол жерден өтіп бара жатып көзім аулада алаңсыз ойнап жүрген балаларға түсті. «Қайран, балалық шақ, уайым-қайғысыз» деген оймен өзім­нің аулаға қалай кіріп кетке­нім­ді байқамай да қалыппын. Балалар ойынын тамашалап қанша тұрғаным есімде жоқ, бір кезде «неге осылар жайлы бір жылы дүние жаса­масқа» деген идея сап ете қалды. Сол ой­дың келуі мұң екен, бойымда өмірге деген құштарлық пайда болды. Алайда бала­лармен жұмыс істеу оңай емес екенін ба­сыма түскенде аңғардым. Бірақ бала­лар­ды жақсы көрген адамға қайта сол қи­налудың өзі күш беретін сыңайлы, мен бірнеше күн дегенде өзімнің алғаш­қы әлеуметтік ролигімді түсіріп бітірдім.
– Бес Әлихан жайлы емес пе?
– Иә, дәл сол. Негізі, бес Әлихан сценарийде мүлдем жоқ болатын, мен өзімше камераның алдында ұялмай сөйлейтін балаларды таңдап алайын деп шағын кастинг жасағанмын ғой. Сөйтіп ем бес Әлихан шыға келді. Бір түсінгенім, балаларға алдын ала сце­нарий жасау мүмкін емес екен, яғни жаз­ғаныңызбен, бала оған бағынбай­ды. Сосын оларға барлығын ойын сияқ­ты үйрету керек екен. Әйтпесе, ка­ме­раны көргеннен үркіп қашты көбі. Күнде барып, соларға әр нәрсе апарып, көңілдерін аулап жүрдім, тіпті соңында балалар мен барғанда алдымнан жүгі­ріп шығатын дәрежеге жетті. Сөйтіп, бір нәти­же шығарғандай болдым ғой.
– Тырнақалды тұңғыш еңбегіңіз жарық көре алды ма?
– Әрине, жарық көргенде де қалай! Сол шағын ролик менің тағдыр жо­лымды, мақсатымды түбегейлі өзгер­тті деуге де болады... Тап сол кезде өзі әлеу­меттік бір қор әртүрлі тақырыптардағы роликтерге байқау жариялады да, менің еңбегім «көрермен көзайымы» жүлдесіне ие болып шыға келді. Аз­даған ақшалай жүлдесі бар, әсіресе  орын алғаным шабыт берді, сосын оны интернетке жүктеп едім, бір күн­нің өзінде қаншама көрермен тамаша­лап­ты. Соған қарап «осындай да дүние жа­сауға болады екен-ау» деген тұжырымға келдім. Әрі қарай өмірім басқа арнаға бұ­рылды да кетті әп-сәтте.
Айтса айтқанындай, осы шағын роликтер Сәкеннің өмірін жаңа арнаға бұрып, оны үлкен бір арманға жетеле­ген еді. Интернет желісіндегі Сәкен жаса­ған түрлі роликтер замандастары арасында қолдан-қолға тарады да кетті. Енді Жолдас атайдың немересі сол білімін өзінің тырнақалды тұңғыш көркем фильмі «Сен және мен» арқылы паш етпек.
«Ромео мен Джульетта тірі»
деп есептейтін фильм режиссері әрі продюсері Сәкен Жолдас мұны «әр дәуірдің өз Ромеосы мен Джульеттасы» болатындығымен түсіндіреді. Фильм міне, сол бүгінгінің ғашықтары жайлы. Ме­лодра­ма немесе трагедия да емес, роман­тикалық комедия жанрына құрылғандық­тан, оқиға өте қызықты өрбісе керек. Негізі, жастар жайлы туын­ды жастық жалын, өмірге деген құштарлыққа тұнып тұрса игі. «Сен және меннің» кейіпкерлері, яғни қыз бен жігіт – бір-біріне мүлдем ұқсамай­тын қарама-қайшы мінез иелері. Жігіт момын, қыз барынша тәкаппар. Жігіт қиялшыл, ал қыз шыншыл. Сөйтіп жүргенде жігіт бір күні өз қиялындағы арумен шынайы өмірде ұшырасып қа­лады. Міне, қызық, жігіттің өмір бойы сабылып іздеген махаббаты алыста емес, күнде өзі мінетін метрода жүрген болып шықпасы бар ма. Тура сол ару, бірақ... Тіпті бөтен болмыс, бөтен мінез, жігіттің ойындағы аруға мүлдем қарама-қайшы. Бастапқыда бір-бірін көрсе, мысық пен итше жиырыла қалатын екеу, келе-келе бірінсіз-бірі тұра алмайтын халге жетеді. Арадағы жер мен көктей айырмашылықты жойып жіберген не деген жойқын күш, неткен құдірет? Оны да білетін күн алыс емес. Себебі фильм түсіріліп, тіпті монтаждалып та қойған, тек дыбыстау жағы ғана қалса керек. Ал бұл жұмыс техникасы мен технология­сы, киноиндус­трия­сы жағынан әлемдік көшті бастап тұрған Кореяда жүзеге асып жатыр. Айта кету керек, фильм бюджеті де қазақтың осыған дейінгі біраз киноларынан қомақты, яғни 300 мың АҚШ долларын­дай шамасында. Және ол өзіміздің Алматыда түсірілген, яғни алматылықтар кинодан күнде өзі жүретін жолдарды, қазіргі қоғамның шынайы өмірін көреді. Бұл да өз кезе­гінде көрерменді тартатын фактор деуге болады. Себебі қазақ көрермені жат өлкенің ертегі секілді өмірін тамашалаудан жалықты, шыны керек. Бүгінгі жас толқын арасынан осындай даралар суырылып шығып, қазақтың өз киносын түсіріп жатқаны өте қуанышты жағдай. Енде­ше, біз күзге салым Алматы мен Астана және де еліміздің басқа да ірі қала­ларының кинотеатр экранынан жарқ етеді деген үмітпен «Сен және мен» («Он и она») картинасын асыға күтеміз.

P.S.
Айтпақшы, Сәкен Жолдас "Abay Book of Words" деп аталатын Абайдың қара сөздерінің iPhone-ға (айфонға) бейімделген  қосымшасын жасауға атсалысты. Былайша айтқанда, Абайды заман талабына сай «қайта тірілтті» десе болғандай.

Мәриям ӘБСАТТАР

«АЛАШЫҢА ӘН СЫЙЛА»
Айдарымызды бастағалы, ән қоржынымызға біршама әндер жиналып үлгерді. Бүгінде солардың біршама­сы­на ән шығардым деп редакцияға қоңырау шалып жатқандар бар. Енді бүгін оқырманға ақын Ұларбек Дәлейдің өлеңін ұсынамыз.

Дала

Жорықтар тұтқыны шулаған,
Сары дала төсінде жөңкиді
                                         күн – ғалам.
Сағаттың сыртылы ғасырларды
                                                ұрлаған,
Алдаспан жүзінен ақиқат іздеген,
Көшпенді сардары қол бастап
                                             мыңдаған.

Ғашықтық хаттары...
                                     Үздіге сағыну,
Семсерге серт байлап,
                                   есінен жаңылу.
Жас сұлу көне бір ғашықтар
                                            жырымен,
Майдандағы арысын аңсайды
                                                түнімен.
Ырысы арнадан төгілген,
Қоян жон алаптар –
                               аңыздар тіліндей,
Бүгінді сезбейсің кешеге үңілмей.

Белестер...
Елестер кешегі,
Бүгіннен ертеңге
Аңыз боп көшеді.

Ежелгі қас сақтың қаһарман
                                              сарбазы,
Қанжардан қанданған сауытын
                                                шешеді.

Көшпенді сардары!
О, менің үлгі алар ұраным,
Бұл дала мәңгілік тұрағым.
Бір сүйем жер үшін у жұтқан
Рух жырыңмен,
Ұлымның бесігін аластап
                                             тұрамын.
О, менің қасиеттім, пырағым!

Елорда мерейтойына музыкалық тарту
Елордадағы «Қазақстан» концерт залында бүгін кешке Астана мемлекеттік филармониясы қазақ халық аспаптары оркестрінің үлкен концерті өтеді. Елордалық мемлекеттік филармония баспасөз қызметі хабарлағандай, «Өз елім» деген атпен ұсынылатын бұл салтанатты сазды кеш Астана қаласының 15 жылдық мерейтойына орайластырылып отыр.
Оркестрдің құрамына Мемлекеттік «Да­рын» жастар сыйлығының иегері Анар Мұз­даханова, халықаралық және респуб­лика­лық конкурстардың лауреаттары Бота­гөз Тәшімова, Жанар Жүсіпова, Жанар Қа­сымо­ва, Алмат Сайжан, Сәттібек Баяхов, рес­пуб­ликамыздың әйгілі музыканттары, Құр­манғазы атындағы Ұлттық консерва­то­рия­ның және Қазақ ұлттық өнер универ­си­тетінің дарынды түлектері кіреді. Үлкен өнер ұжымының көркемдік жетекшісі және бас дирижеры, ҚР еңбек сіңірген қайрат­кері, профессор Айтқали Жайымов.
Он бес жыл ішінде оркестр үлкен табыс­тарға жетті. Бүгінгі күнде ұжымның репер­туа­рында қазақтың халық композиторлары Ықы­ластың, Сүгірдің, Қорқыттың, Құрман­ғ­а­зы­ның, Дәулеткерейдің, Д.Нүрпейісова­ның, Түркештің, Тәттімбеттің, Қазақстан ком­позиторлары Ахмет Жұбановтың, Е.Бру­силовскийдің, Мұқан Төлебаевтың, Нұрғиса Тілендиевтің, Латиф Хамидидің, Кенжебек Күмісбековтің, Ғазиза Жұбанова­ның және т.б. орыс, шетел композиторлары­ның шығармаларынан М.Глинканың, П.Чай­ковскийдің, Г.Свиридовтың, Е.Дога­ның, қазіргі заман шетел авторларынан: В.Моцарттың, И.Штраустың, И.Брамстың, Д.Пуччинидің, Д.Вердидің шығармалары бар.
Бүгінгі таңда қазақ халық аспаптары ор­кестрі қазақ халқының мәдени құнды­лық­тары және музыкалық дәстүрін наси­хат­тауға лайықты Астананың ең мықты кәсіби ұжымдарының бірі саналады.
Бек МЕРГЕН

Үнді бишілері Астанада
«Үнді классикалық би орталығының» баспасөз қызметі хабарлауынша алдағы 9 сәуірде Астанадағы Л.Гумилев атындағы Еуразия ұлттық университетінің оқу-зертханалық ғимараты залында Халықаралық би күніне арналған мәдени шара өтпек.
Онда үнді халқының Катхак классика­лық биін орындаушы, әлемге танымал Үндіс­таннан келген Пандит Раджендра Ган­гани мен Свати Синха ханым өнер көр­сетеді.
Пандит Раджендра Гангани – қазіргі кезде үндінің классикалық Катхак биін шебер орындаушыларының бірі. Ол өзінің концерттік бағдарламасымен ТМД ел­дерін, Ұлыбритания, АҚШ, Италия, Гер­­ма­ния, Франция, Қытай, Жапония, Ау­ғанстан, Скан­динавия жерлерін аралаған.
Дарынды музыкант Пандит Раджендра Гангани хореографиялық шығармаларға ән жазып қана қоймай, үнді халқының бар­­лық аспаптарында ойнай алады. Қа­зір­гі кезде ол Үндістандағы Нью Дели Кат­хак Кендра танымал би институттары­ның про­­фессоры.
Ақмарал Қайназарова, жобаның жетекшісі, үнді классикалық би орталығының директоры және хореографы:
Біздің орталық – Қазақстанда және Ор­­талық Азияда би жанры бойынша жал­ғыз және бірінші халықаралық дәрежесі бар мекеме. Орталық жұмы­сының мақ­сат­ы – адамның физикалық және рухани әле­мін дамыту, үнді халқының клас­си­калық биі арқылы жеке тұлғаның шыға­р­ма­шылық дең­гейін анықтау және орга­низм­ді сауық­тыру, әр ұлттың өкілдерін түсі­нушілік пен ынтымаққа шақыру, Қа­зақ­стан мен Үндістанның мәдени бай­ланы­сын нығайту, екі елдің арасындағы мә­дени байланысты тану.
«Алматы-Қазақстан, үнді классикалық биі орталығының» қатысуымен өтетін мере­келік концертке Үндістанның Қаза­қ­стандағы Елшілігі қолдау көрсетіп отыр. ЮНЕСКО-ның шешімімен 1982 жылдың 29 сәуірі – Халықаралық би күні болып жа­­­рияланған. Содан бері көптеген елдер­де өнердің осы түрін дәріптейтін шаралар ұйымд­астырылып келеді. Университетте өте­т­ін би кешіне келем деушілерге есік ашық.
Иса БЕК

Қазақ эстрадасында жиендердің жолы болып тұр
Қазақ өнерінің қай саласын алсақ та, өсу мен өркендеудің жолында екенін байқаймыз. Кемшілігі де жоқ емес. Ең бастысы – біздің елімізде бойында ынтасы бар талантты адамның өнер өруіне толық мүмкіндік жасалған. Ең бастысы – еркіндік бар. Осы еркіндік қазақ өнерін жаңа көкжиекке алып шықты. Өнердің төрт түрге бөлінетінін білесіз. Сөз өнері, саз өнері, мүсін өнері, бейнелеу өнері. Біз бүгін осы төрттіктің ішіндегі саз өнеріне тоқталып көрмекпіз. Саз өнерінің өзі сан салалы. Соның ішіндегі қазақ эстрадасының халі нешік?
                                    Абай ОМАРОВ (коллаж)
Эстрада дегенде жас, талантты ән­ші­лердің шыққанын, жаңа әндердің жұрт­шы­лыққа жеткенін айтуымызға болады. Саз­герлеріміздің де еңбектері елеулі. Ең бастысы – 90-жылдардағыдай емес, қазақ жиын-тойларда өз ана тіліндегі әндерге билеуге мүмкіндік алды. Бұрынырақта Ресейдің әншілері мен әндеріне күніміз қарайтын. Ал қазіргі уақытта «Руки вверх», «На-на» сынды топтар мен Татьяна Булано­ва, Наташа Королева сынды әншілерге еш­қан­дай мұқтаждық жоқ. Олардың орнын «Муз­Артыңыз», «Жігіттеріңіз», жеке әнші­лер­ден Заттыбек бастаған біраз талант­тылар басты.
Қазақ эстрадасы бұрын да осал емес еді. Керісінше әніңіз әндей болатын. Бірақ жаңа толқын, жас толқын тыңдарман мен мәртебелі уақытыңыз өз сұранысын тудыр­ды. Міне, сол кезде өнердің осы саласында вакуум пайда болған. Сол бас кеңістікті толтырғандар, кеше мен бүгіннің арасын жалғағандар ретінде Мейрамбек Беспаев, Тоқтар Серіков, Құрмаш Махан, Досымжан Таңатаров, Бақыт Шадаева, Меруерт Түсіп­баева, Ақбота Керімбекова бастаған топтың есімдерін атасақ болады. Міне, со­лар бастап берген жаңа бетбұрыс 90-жыл­дары теріс айналған қазақ жастарының бетін бері қаратты. Сол уақыттан бастау ал­ған ән мен әншінің жаңа жолы бүгінге алып келіп тіреді. Жоғарыда айтқан еркін­діктің пайдалы жақтары болғанымен, есіл өнерге тигізіп жатқан зияны да жоқ емес.
Қалқаман САРИН, ақын, «Дарын» мемлекеттік жастар сыйлығының иегері:
– Рас, қазіргі эстрадамыз ала-құла бо­лып тұр. Бір қарағанда ән де, әнші де көп сияқты. Бірақ аңдаған адамға түк те көп емес. Оларды көп қылып тұрған – сапа­сыз әндер мен талантсыз әнші­лер. Бізге осы жағын сұрыптайтын уа­қыт келді. Сұрыптау аса қиын да емес. Басты арналарымыз оларды эфирге жі­бермеу керек. Және сары­ басылым­дар жұртшылыққа тықпала­мау керек. Болды. Бар шаруа осымен ты­на­ды. Тыңдарманның құқығын шектеу де­ген нәр­се бар. Бірақ бұл оған мүлде кел­­­мей­ді. Өйткені олар анау қайда деп із­дей­­тін­, тыңдарман іздейтін де ән­ші­лер емес. Егер осылай жасасақ, та­лантс­ыз әншілер мен сапасыз әндер өз­де­рімен-өз­дері жоғалар еді.
Жастардың бір кемшілігі – олар Еуро­па­ға еліктегісі келеді. Соның кесірінен не ары­да, не беріде жоқ, дүбәра болып шы­ғады. Екінші кемшілігі – сауатсыздық­та­рын­­да. Ең нашар ақынның өзі әнші­лер­дің әрқайсысын біледі. Керісінше, мен деген әншілеріңіз ақындарды толық та­ны­­майды. Соның кесірінен ән мәтіндері сапа­сыз болып жатады. Ақындарды таныса, білсе, әркімнің мүмкіндігін шамалап, соған тапсырыс берсе, бұлай болмас еді.
Және тағы бір айтарым, әннің сөзін сынай­­тындардың көбі – ақындар. Сына­ған­нан сөз түзелмейді. Түзеу үшін ақын­дар сынағаннан гөрі, сол әндерге әдемі мәтіндер жазсын. Сонда шаруа шешіледі.
Сонымен, бүгінгі қазақ эстрадасының бет-бейнесі дегенде көз алдымызға үш-төрт жігіт, екі-үш қыз ғана елестейтіндей жағдайға жеттік. Әндері де әрқилы. Бірі көңіліңізден шықса, келесі бірі қолыңызды төбеңізге қойып бездіріп жібереді. Қапта­ған квартет, триолар мен дуэттер қазақ сах­насы мен эфирін басып алды. Әрине, талант көптік қылмайды. Шын дарынның шық­қан биігін қызғанатындай іштің тар­лығы жоқ бізде. Бірақ олай болмай тұр ғой. Әу дей алам деп қазақ біткен сахнаға ұмтылсақ не болады? Ақыр аяғында айна­лып келгенде, өнер жапа шекпей ме? Жа­рып шыққандарынан бөлек, ортаңқол әншілер де қаптап жүр. Қолдан келер басқа іс жоқ болғасын ән айтып жүргендей әсер қалдырады. Ең оңайы ән айту болғасын қолына микрофон алғандай ма, қалай?. Өнердегі бар мұраттары сол: «ел таныса, хит әніміз болса, тойға шықсақ, машина алып, үй салсақ, бізді көре қалса, жұрт иегімен нұсқап, мынау ана «Үркер» деген әнді айтатын «Жеті қарақшы» деген топтағы Шолпан ғой десе...» дейді. Содан кейін отырып алып сұхбат береді. Бірінің аузына бірі түкіріп қойғандай, эстрададағы өнерлі жиендердің бәрінің айтатыны – бір сөз. «Өнер нағашы жұрты жағынан келген. Өз аталары да құр алақан емес. Өзі бала күнінде темір төсекке шығып алып секіріп ән айтыпты». Соны қосып есептегенде өнерде жүргеніне бәленбей жыл болыпты. Анау күні ел танымайтын тағы бір топ құрылды. Таныс балалар еді. Кітап оқып көрген адам ретінде мені көмекке шақыр­ды. Бар мәселелері топтарына ат таппай қысылыпты. Осы келеді-ау деп аузыма түскенін саңқ еткізем. Не айтсам да ондай атпен аталатын топ бар болып шығады. Сұмдық! Құс аттары, аң аттары, жер-су ат­тары, ғарыш әлемі, өткен-кеткен тарихы­мыз бәрі бар. Телеарна төріне шыққанда таңғаласың. Сарказммен жобалай айтсақ, «Бас» деген топ Ташкенттің «Шеке» деген қаласына барып, «Қас» деген әндеріне клип түсіріп келіпті. Енді «Шаш» деген альбом шығармақ. Өнерде жүргенімізге бес жыл болды дейді. Танысақ, көзіміз шықсын. Айтып отырғаны қай өнер? «Өнерде жүргенімізге» дегенше, «орын таппай сандалып жүргенімізге бес жыл болды» десе жарасымды болмай ма?
«Кентал» деген бала шықты. «Бірлік болсын әлемде! Бірлік болсын елімізде! Сен аман бол, халқым менің». Әнінің бас-аяғы – осы. Қайрат Түнтеков ел аузындағы әнді сыңсып айтқанда қаны қараймаған адам жоқ. Мақтаулы деген «Жігіттер» тобының өзі әйгілі «Балқадишаның» сөзін бұзып орындады. «Денар» деген топ жүр, «Менің қара көйлегімді қыздар алыстан байқайды» деп. Айта берсек, мұндай мы­сал­дар шаш етектен. Ол жеке тақырыптың еншісі шығар. Қорыта айтқанда, бір күн­дік әншілер мен бір сәттік әндер қаптап бара­ды. Тыңдай қалсаң, жаныңды ты­ныш­­тан­дырмақ түгіл, жүйкеңді тоздыра­ды. Ешқандай жайлы әсері жоқ. Бір сөзі есің­де қалмайды. Абайлық талғамға сал­сақ – «есер әндер».
Жас жігіттеріміздің темекі шегіп, арақ ішіп,­ қылмыс жасап, жамандыққа ұрын­бай, тәуір киінуге, өнерлі болуға ұмтылуы осы ұлттың өкілі ретінде мені де қуантады. Бірақ есіл өнерге обал ғой. Күрішті күр­мек­тен тазалау – әрқайсымыздың міндеті­міз. Осы тұрғыда айту – міндетіміз. Нәти­же­сін уақыт көрсетер. Өнерімізді өсіретін Жұбаныш Жексенұлы, Өмірқұл Айниязов, Таңат Мамырханұлы сынды бірқатар та­лант­ты әншілеріміз халық талғамын ұстап тұр. Сондықтан қазақтың өз әнін орын­дай­тын өзіміздің жанымыздағы жақын өнерпаздарды қолдайық.
Бейбіт САРЫБАЙ