Күйдіргі күйретіп кетпесін
Күйдіргі (немесе түйнеме, сібір жарасы) – ерте заманнан белгілі, адамдар мен мал арасында көп кездесетін, Жер шарында кең тараған аса қауіпті жұқпалы індеттердің бірі. Бұл індет туралы мәліметтер ертедегі грек, рим жазбаларында да кездеседі. Індет Батыс елдерінде «қасиетті от», ал Шығыста «парсы оты» деген аттармен белгілі болған. Тарихта бұл «оттар» белең алған Жер шарының талай елінде адамдардың мыңдап, төрт түлік малдың жүз мыңдап қырылу фактілері тіркелген.
Ауру қоздырғышы – бациллалар (Bacillus anthracis) сыртқы ортаның әсеріне айтарлықтай шыдамды болмағанымен, олардың споралары өте шыдамды келеді. Мысалы, споралар 110 градуста – 10 минут, қайнаған суда –1 сағат, 110 градус ыстықта 3 сағатқа дейін шыдайды. Төменгі градустарда өлмейді. Ал топырақта споралар 50-100 жылдан астам сақталады.
Жаратылысынан мал баққан бабаларымыз бұл індетпен ауырған малдың түріне қарай індеттерін де түрліше атаған: ешкі малының індетін – кебенек, қойдікін – топалаң, ірі қаранікін – қараталақ, кей жерлерде қарасан, жылқынікін – жамандат, түйенікін ақшелек деген. Сондықтан да мал арасында індет тарап, мал өлімі көп болған жерлерді «қарғыс атқан жерлер» деп қораларды өртеп (қазақша дезинфекция), мұндай жерлерден мал-мүлкімен үдере көшіп отырған. Мұндай елді мекендер қазір «күйдіргі бойынша стационарлық қолайсыз пункттер» деп аталады, яғни күйдіргіден өлген жануарлардың өлекселері болған немесе кездейсоқ көмілген жерлер.
Республикамызда күйдіргі ауруының жағдайы қалай?
1948 жылдан бастап жүргізілген Қазақстан Республикасындағы күйдіргіден стационарлық қолайсыз пункттердің кадастры бойынша, қазіргі таңда елімізде 1,5 мыңнан астам күйдіргіден қолайсыз пункт пен 2,5 мыңнан астам күйдіргі індетінің ошағы тіркелген. Олардың барлығы да есепке алынып, жайылым, суаттардың жалпы көлемі анықталып, ауру мал көмілген жерлердің координаттары анықталып, «күйдіргі» деген жазу мен тіркелген жылы көрсетілген арнайы белгілер қойылған. Бұл жерлерді өзінің жарылар сәтін күтіп жатқан миналарға теңеуге болады. Олар қай уақытта жарылуы мүмкін? Соңғы жылдары елді мекендерді еріген қар суларының басып қалуы немесе сел шайып кету жағдайлары көбейіп кетті. Сол сияқты каналдар қазу, жолдар салу немесе тұрғын үйлер мен ғимараттар салу кезінде жер қыртысын қопару жұмыстары ескі қорымдар арқылы жүргізілетін болса, жер астында жатқан бацилланың споралары жер бетіне шығып, тірі организмге тап болса, бірнеше сағат ішінде өзінің белсенділігін көрсете бастауы мүмкін.
Елімізде жыл сайын 5-10 адам күйдіргімен ауырады. 2011 жылы Батыс Қазақстан облысының Жәнібек ауданында бір фермер өзінің ауырып тұрған сиырын мал дәрігеріне көрсетпей сойып, етін төрт ауылға таратып жіберген. Нәтижесінде екі адам (өзі және әйелі) күйдіргімен ауырды.
Сол сияқты Шығыс Қазақстан облысының Үржар ауданында мал дәрігерлеріне көрсетілмей сойылған малды жіліктеуге қатысқан бір адам күйдіргіден зардап шекті. Дәрігерлер мен мал дәрігерлерінің күндіз-түні жүргізген індеттің алдын алу шараларының арқасында ауру малдың елге таратылған еті, терілері табылып өртелінді. Ауырған адамдар уақтылы емханаға жатқызылып, аурудан айығып шықты. Өткен 2012 жылы Алматы облысы Кербұлақ ауданы Жайнақ ауылдық округі Жаңалық ауылында ауру сиырды союға қатысқан төрт адам күйдіргімен ауырды. Эпидемиологиялық тексеріс барысында мал иесі ветеринариялық қызметке хабар бермей, сиырды сойғызып, ветеринариялық анықтамасыз адамдарға таратқаны белгілі болды. Нәтижесінде ауру сиырды бауыздаған бақташы мен оған көмектескен тағы үш азамат күйдіргі жұқтырған.
Індет адамдарға қалай жұғады?
Ауру қоздырғышы күйдіргіден қолайсыз елді мекендерде топырақта болатындықтан, мал сол жерлердегі шөбі тықыр жайылымдарда топырақ арқылы жұқтырып ауырады. Ал адамдар көпшілік жағдайда сол ауырған малды сойғанда, жіліктегенде, ішек-қарнын аршығанда ауру жұқтырады. Немесе мал өнімдерін шала пісіріп (кәуап, қуырдақ, бауырды шала пісіріп жеу т.б.) тамаққа пайдаланғанда, ал кейде сол қолайсыз елді мекендерде әртүрлі жұмыстар істегенде топырақтан жұқтыруы да мүмкін. Қоздырғыштар, негізінен, адам ағзасына терідегі ұсақ жарақаттар арқылы енеді.
Аурудың алғашқы белгілері қандай?
Аурудың алғашқы белгілері ауру жұқтырған соң бірнеше сағаттан бастап, ары кеткенде сегіз күн арасында біліне бастайды. Науқастың ыстығы көтеріліп, мазасызданып, ауру қоздырғышы енген жердегі терісі қышып, қызыл дақ пайда болып, кейін үлкейіп беті күлдіреп, қара қошқылданып, екі-үш күннен кейін, жиектері қызарған ортасында көмірдей қара дағы бар, қан мен сарысуы бөлінген іріңсіз жараға айналады. Күйдіргі жарасының басқа жаралардан ерекшелігі сол – бұл жара ине сұқсаң да ауырмайды. Науқас адам тездетіп дәрігерге қаралмаған жағдайда ісігі ұлғайып денесіне жайылуы мүмкін. Ал сирек те болса қоздырғыш адам денесіне асқазан арқылы немесе өкпе арқылы енетін жағдайда ауру түйнеме деп аталады. Бұл жағдайда науқастың температурасы өте жоғары көтеріліп, қан түкіріп, қан құсуы, ішектерінен, әйелдердің жатырынан қан кетіп қайтыс болуына әкеліп соғуы мүмкін. Бұрындары түйнемемен ауырғандар түгелдей қайтыс болған.
Күйдіргіден сақтану жолдары қандай?
Мал ауырған жағдайда ауру малды бөлек ұстап немесе малды лажсыз бауыздағанда мал дәрігерлеріне хабарлау керек. Меншіктегі мал басын жасырмай, жыл сайын уақтылы мерзімдерде барлық малды сібір жарасына қарсы ектіру қажет. Күйдіргіден қолайсыз елді мекендердегі мал жайылымдарынан, суаттардан малды аулақ баққан жөн. Аурудың алғашқы белгілері байқалған жағдайда тездетіп дәрігерге қаралу керек. Мал ұстайтын азаматтар, мал дәрігерлері мен санитарлық-эпидемиологиялық қызмет мамандарынан, жалпы, малдан жұғатын аурулардан қалай сақтану керек екенін біліп және малшыларын үйретіп отырғаны абзал.
Мал сатып алғанда не болмаса ет алғанда тек базарлардан немесе арнайы ет сататын жерлерден, мал дәрігерлерінің бақылауынан өткізілген орындардан алу керек және сатушылардан арнайы анықтама талап етіңіздер. Көрінген жерде сатылатын, анықтамасы жоқ малды немесе етті сатып алудан сақтаныңыздар.
Ескертетін жайт – Қазақстан Республикасының Ауыл шаруашылығы мен Денсаулық сақтау министрліктерінің бірлескен бұйрығымен бекітілген «Қазақстан Республикасында күйдіргі бойынша эпидемиологиялық-эпизоотологиялық және санитарлық індетке қарсы (профилактикалық) әрі ветеринариялық іс-шараларды ұйымдастыру» санитарлық-эпидемиологиялық және ветеринариялық-санитарлық ережесі мен нормаларына» сәйкес, күйдіргінің топырақты ошақтарына өте жақын аумақтардың жер учаскелерін жалға беруге, жекеменшікке сатуға, бау-бақшалар ретінде немесе өзгеше пайдалануға болмайды.
Тағы да айтарымыз, күйдіргіден стационарлық қолайсыз елді пункттердің кадастры туралы мәліметті республикамыздың барлық облыстық аумақтық басқармаларының ветеринариялық инспекцияларынан, облыстық және аудандық санитарлық-эпидемиологиялық қадағалау басқармаларынан ала аласыздар.
Ақылбек МЫРЗАБЕКОВ, Республикалық «Санэпид сараптама және мониторинг» ҒТО-ның жоғары санатты дәрігер-эпидемиологі, ҚР денсаулық сақтау ісінің үздігі