Кешігіп жеткен құрмет

Екінші дүниежүзілік соғыс кезінде Ақтөбе өңірінен 35 Батыр шықты деп жүрміз. Ал 36-ыншы Батыр Кеңес Одағының Батыры атағына ұсынылғанымен, «Алтын Жұлдызды» кеудесіне таға алмай, жоғары награда келеді деп күтумен өмірден өткен екен. Әкесінің Батыр екенін балалары жуырда ғана білді.

Әлеукеш Көбеков балаларына соғыс аяқталар кездегі бір батырлығы үшін ең жоғарғы атаққа ұсынылғанын, бірақ алып үлгере алмағанын айтатын да, қайтып қозғамайтын. Бірақ өмір бойы сол награданы артымнан келер деп күтумен 1974 жылы өмірден өткен екен. Арада осынша уақыт өте келе оның қызы Сәлима Қорған­баева наградталғандар тізімінен әкесінің аты-жөнін тапты. Наградаға ұсынған полк командирі подполковник Бахалдин сол кездегі жоғарғы қолбасшы атына жіберген жазбасында былай деп жазыпты:
«...в боях в районе д. Лапичи Минской области 30 июня 1944 года батарея заняла без пехоты плацдарм на ле­вом берегу р. Свислочь. В тяжелую ми­нуту для орудия он поднес боеприпасы и немедленно заменил убитого наводчика, открыл огонь по танкам противника, подбив при этом два танка.
А когда орудие вышло из строя от снаряда противника, он с оставшимся в живых одним орудийным номером из личного оружия и гранатами отразил несколько контратак немцев, наседавших на орудие. Из своего автомата и гранатами он лично уничтожил 17 гитлеровцев.
Товарищ Кубеков достоин высшей Пра­вительственной награды – присвоения звания «ГЕРОЯ СОВЕТСКОГО СОЮЗА».
Командир 280-гвардейской истр. прот. арт. полка.
Гвардии полковник Железников. 10 июля 1944 года.
– Әкем «сол ұрыстан кейін қасымдағы орысқа Батыр атағын, маған «Қызыл ту» орденін берген еді. Бірақ командирім Батыр атағына сені де ұсындым, артыңнан барады деді» деп анда-санда айтып отыратын. Кеңес үкіметі кезінде сол Батыр атанған орыс Орынборданба, Челябинскіден бе «Победа» деген көлігімен әкемді іздеп те келген екен. Өкінішке қарай аты-жөнін де білмейміз,– дейді батырдың қызы Сәлима Қорғанбаева.
Әлеукеш Қорғанбекұлы Көбеков 1923 жылы дүниеге келген. 1942 жылы Ырғыз аудандық соғыс комиссариаты арқылы әскер қатарына алынып, Беларусь майда­нын­дағы ұрысқа қатысқан. Гвардия ефрейторы Әлеукеш Қорғанбекұлы туралы әске­ри жазбаларда мынадай жолдар бар: «Тов. Кубеков, работая старшим телефонистом батареи, в боях на западном берегу р. Одер и на улице Берлина проявил сме­лость, находчивость и отвагу. 15.04.1945 г. тов. Кубеков под огнем про­тив­ника устранил 10 порывов телефонной линии. Это обеспечило батареи выполнение поставленной боевой задачи. В уличных боях за Берлин работал в расчете, который уничтожил 15 гитлеровцев. 23.04.45 огнем из карабина уничтожил двух автоматчиков противника. Достойн награждения ордена «Красная Звез­да», – деп жазылған.
Бірақ Әлеукеш аға көзі тірісінде «Мен мынадай батырлық жасадым!» деп ерлігін айтып, кеуде кермеген екен. Қарапайым бол­ғаны сондай, мереке кезінде «Берлинді алғаны үшін» медалін ғана тағып шы­ға­ды екен. «Қызыл Ту», «Қызыл Жұлдыз» ор­дендері мен «Жауынгерлік ерлігі үшін» медалін қорапта сақтапты.
Әлеукеш аға ұзақ жыл Сарыат, Құм­құдық, Тұмабұлақ ауылдарының селолық кеңесінің төрағасы болып еңбек етті. Тоғыз баланың әкесі атанды. Тың көтерушілер келгенде есепші, кадр бөлімінің меңгеру­шісі сияқты қызметтерді атқарған. 51-ге қа­ра­ған шағында дүниеден өтті.
Сәлима ҚОРҒАНБАЕВА, Батырдың қызы:
 – Біздер жас болдық. Көп нәрсеге мән бермедік. Десе де, әкемнің артымнан награда келу керек деген сөзі көке­йім­нен кетпей жүрді. Өз әкесі туралы мә­лімет тапқан бір туысқанымыздың баласынан Podvignaroda.ru сайты жайлы біліп, наградталған қағазын таптық. Өшкенім жанып, өлгенім тірілгендей болды. Бұл балаларының ғана қуаны­шы емес, дүйім жұрттың қуанышы ғой. Енді Қорғаныс министрлігіне барып, сол награданың тапсырылуы жолында әрекет жасамақпын.Берілмей, архивте қалған награданы балаларының алуына көмектесер деп ойлаймын.