Әйелдер еркектің миын жеуден алдыларына жан салмайды
Мұнда негізінен әйелдер жазады екен. Мен еркепін, жасым қырыққа жақындады. Өмірімде неше түрлі әйелдерді көрдім. Қатыныммен ажырасып кеткенмін. Екі балам бар, екеуіне де әрқашан жәрдем берем, екеуі мен де жақсы доспыз. Айтайын дегенім әйелдерге тым көп құқық беріліп қойған. Ажырассаң сен жинаған бүкіл байлығыңды қатыныңа беруге мәжбүрлеп қояды, үйді де, ақшаны да, бәрін, ал еркек жүреді айдалада сорлы болып. Бәрі осы әйелдерді ойлайды, ал біз еркекті ешкім ойламайды. Біз тек жұмыс істеп жатқанымызда ғана керекпіз, жұмыссыз қалсақ керек емес болып қаламыз.
Қатындарда ерін сыйлау деген мүлдем жоқ, үйге келгенде келдің бе жаным деп шәй құйып тамақ беріп, көңілін табудың орнына миды шірітуден рекорд алады. Еркектің сөзін екі бөледі, аузын еш жаппайды. Болар-болмас дүне үшін ұрыс-керіс шығарудан жалықпайды. Еркек шыдамай шапалақтан беріп қалса болды, ойбай бауыздап жатыр деп шу шығарып төркініне қашады. Ватсабынан шықпайды, өзіне ұқсаған көбра жыландармен отырады сөйлесіп, ал олар ақыл үйретіп қатынның миын улатады. Ей қатын, еріңнің жалақысына өмір сүріп жатсың ба, еріңнің пәтерінде еріңнің балаларын тәрбиелеп жатсың ба, бір жеріңді қыс та, бағынып айтқанын жаса. Егер де бағынғың келмесе бар да еркекпен тең жұмыс жасап тер төк. Еркектерге айтарым, қатындарыңды бастарыңа шығармаңдар, сен сөйлегенде қатын басын көтермеу керек.
Аноним
