Сорлының күйін кешу қиын ба, ол оп-оңай!
Мен сіздерге айтайын: бәріміз де өзімізге аппақпыз, кіршіксізбіз. Бірақ, бұл опасыз дүниеде жаңыламыз, сүрінеміз, сенеміз, шалыс кетеміз. 16 жылымды жұрттың мәселесіне, жылап-сықтауына, өмірден баз кешіп, түңілісіне арнаған менің де қателігім – шаш-етектен! Анық, шоу қуып жаза берер болсам, менің “жан-дәптершемде” мың сыр, мың тағдыр, мың шоу жатыр! Шын айтамын!
Өз өмірім де сол, маған жылап келіп көмек сұрағандардан артық емес… Кейде ұялып кетемін.
Керемет болсам, неге мен жеке өмірімді, ана болуды, ұрпақ жалғастыруды ойламадым?! Неге менің 40 тан асқанша көңіл көлшітер жиғаным жоқ?! Әлііі сол тіс-тырнақтап, қарыздан қарызға, несиеден несие жалғап жүрмін?! Неге мен көзім көріп тұрған ақиқатты айта алмаймын? Неге жалтақтаймын? Кімнен қорқамын? Неге мен баар потенциалымды әділдікке жұмсамаймын?! Өйткені қорқамын. Далада қалудан. Сорлының күйін кешу қиын ба, ол оп-оңай!
Кімге, не деп ақыл айтам?!
Бірақ, анооооу жүректің түбінде сол жасаған күнәміз де, кінәміз де жанымызды “шыжғырып” тұрады. Есі бар адам оны ұғынады онсыз да! Ақиқат жалғыз. Шындық көөөп. Әркім ниетіне қарай алады. Ең бастысы, дәл соны бетке басып шіркеу ғып, сүрінген тұсыңды тұсау ғып, дұшпанның ісін жасау, ол міне, нағыз надандық!
Озбыр адам онсыз да жазасын алады о дүние, бұ дүние. Ал, пенделікті жасаймын деп жасамайсың. Діні қатты, ділі мықты, принціпшіл, өмірінің бәәәәрін қаққан қазықтай әділеттілікке құрған адам аз, өте аз. Бір нәрсені ұғынсақ екен. Өлім хақ! Бұл дүниеге тұтқа болған адам жоқ. Бүгін не ертең, мүмкін пәлен жылдан соң бұ дүниемен қоштасарымыз анық қой!
Сол аралықта итаршы ғұмыр кешпесек деймін!
facebook.com парақшасынан
