Бүгінгінің еркетері тым жалқау, Жатып ішер, арамтамақ, масыл ед. Денсаулықта болмаса да бір ақау, Түске дейін, ұйықтап жату кәсіп ед. Ойында оның жеңіл ақша табу бар, Анасымен жасты әйелді жар етер. Ұрлық, сұмдық, қалтасын да қағу бар, Өздері ғой, алтын басын қор етер. Жауапкершілік не екенін? - ұмытқан, Талай қызды? - жүкті етіп тән алмас. Құшағын тек ойнастықпен жылытқан. Талтаң басып жүргеніне болар мәз. Талай жетім, әкесін де, білмеді, Зар жылады, қарғыс айтып өлдеумен. Талай қыздар қол жұмсап та үлгерді. Ақыр соңы аяқталды жерлеумен. Ішкен үйдің берекесі бола ма? Еркегі де, табыс таппай, жатса егер. Айыра алмайм, малхана ма? - қорама? Қара үйде өзің жалғыз патша дер. Жасы отыздан асса дағы жаспын дер, Үйі де жоқ, бала да жоқ, әйел жоқ. Қай қылығын, мақтап айтам баспын дер, Үйі жоқтың қашандағы күйі жоқ. Бүгінгінің шалдары да, - сорақы, Немерісімен жасты қызбен көңілдес. Істеріне қарап тұрсам дарақы, Сөзі менен ісі басқа өмірде еш. Еркектер ғой, ұсақталып ез болған, Намыс қайда? Арын қайда? - батырым?! Көйлек киіп, сырға тағып сөз болған, Соған тіпті, жетпеді ме? - Ақылың. Қатын бағып қаран қалған заман - ай, Әйел де, - адам, - ол да мезі шаршайтын . Адамдар да, - айуан болып барады - ай, Еркектер көп жас күндерін аңсайтын. Бүгінгінің көп еркегі осындай, Жетім де көп, жесірде көп қанғыған. Көзбен көріп жүрмін көбін жасырмайм, Екі көзі жас қыздарды аңдыған. Ақыр заман жақын қалды білерім, Қоймаса егер қара жерім жұтып бір. Құдайымнан жалбарынып тіледім, Алдымыздан қандай сынақ күтіп тұр. Еркек жалқау болса егер құл болар, Үйдегі әйел, бала - шаға би болар. Жиған дүние, дүние емес күл болар, Ақыр соңы еркектер де тұл болар.
Авторы: Әселхан Торбаева