Білім ошақтарын асхана мен көрмеге айналдырғанымыз дұрыс па?

Сіз балабақша мен мен мектепте өтетін Наурыз мерекесіне қатысып көрген шығарсыз?  Жыл сайын бірсарынды сценариймен өте шығатын ондағы Ұлыстың ұлы күнін атап өту шараларына қойылатын талаптар да өзгермеген.
Мектеп ұстаздары бұл мерекеге дайын­дықты оқушылармен және олардың ата-аналарымен бірге отырып пысықтап алады. Әрине, салт-дәстүрімізді жаңғыр­тып, жас ұрпақтың ой-санасына руханият дәнін егу үшін ұлттық мерекелер ең алдымен балабақшалар мен мектептерде ұлықталуы тиіс. Бірақ сол білім мен тәрбие беретін орындарда орынсыз әрекеттер орын алып жатса қайтесіз? Жақында бір жеңгемнің үйіне бардым. Үйде қонақ күтуге дайындық жүріп жатқандай қар­балас. Балалары болса бір заттарды буып-түйіп жатыр.  Ағамыз қисайған ескі бесікті түзетіп отыр. Сөйтсем, бұл отбасы Наурызға әзірлік жасап жатыр екен.
– Жылда – осы, – деп күңкілдеп қояды әлгі жеңгем.
– Мектепті дәмхана мен мұражайға айналдыру үшін жанталасып жатырмыз ғой, – дейді ағам жеңгемнің сөзін жал­ғап.
– Жақсы емес пе қайта, мерекелік қар­балас деген осы болса керек, – деп қоямын мен.
Шынында да, бұл кісілердің күңкіл­дейтініндей-ақ бар екен. Өйткені бір бала­лары балабақшада тәрбиеленіп жатыр, үл­кен екеуі мектепте оқиды. Олардың әрқай­сысы өз мерекелерін атап өтеді. Оған кәдімгідей дайындық керек. Қажет жағ­дайда балаларға арнайы киім тіктіруге тура келеді. Үйден таситын тағамдар мен зат-бұйымдарды айтпағанның өзінде әр ата-ана әр баласының Наурызына отбасы бюджетінен айтарлықтай қаржылай шығын көреді. Мұғалімдер ата-аналарға Наурызға арнап пісіретін тағамдардың тізімін бөліп беріп, мектепке қосымша көрпе-жастық, кілем, текемет, басқа да  тұрмыс-салт бұйымдарын әкелуді тап­сырады. Осының бәрі шағын сынып бөл­месін ортағасырлық қазақ ауылына ай­налдыруға жетеді. Сосын кішкентай қыз­­­­­­дары­мызға кимешек кигізіп, қолда­рындағы қуыршақты бесікке бөлетіп, ба­ла-шалдарға бата жасатып жатамыз. Осы­лай­ша мерекенің көрігі қызғаннан соң көже-ақтық пен өзге де дәмді тағамдарды мектепке (балабақшаға) қалдырып, қал­ған дүниемізді үйге қайта тасимыз. Дәс­түрге айналып кеткен осы бір өзгер­мейтін үрдісті қолдайтындар болғанымен, бұған қарсылық білдіретіндер жағы жетіп-арты­лады. Жалпы, мектептер мен балабақ­ша­ларда Наурыз мерекесін өткізу кезінде ме­рекелік дастарқан жасауды оқушылар мен ата-аналарға міндеттеу дұрыс па? Осы жөнінде ел арасында әртүрлі пікірлер бар. Осы орайда айтар ойымызды маман сөзі­мен қорытындыласақ.
Әдібай Табылды, педагогика ғылымының докторы, профессор:
– Біз күн мен түн теңеліп, дүние жаңа­ратын көктем мерекесін ерекше салтанат­пен атап өтуге тиіспіз. Бірақ бұл науқан­шылдық үрдіске айналмауы керек. Қазіргі уақыттарда балабақшалар мен білім беретін ошақтарда ұйымдастырылып жүр­ген Наурыз мерекесін тойлау жақсы дәс­түрге еніп кетті. Алайда оны өткізудің негізгі салмағы ата-аналарға түсетіні бел­гілі. Бұл – балабақша, мектептерге белгілі бір мерекелерді ұйымдастыруға қосымша қаржы-қаражат қарастырылмағандықтан туындап отырған мәселе. Осы төңіректегі түйткілдер шешілетін болса,  білім мен тәрбие беретін мекемелер ата-аналарға жалтақтамас еді. Меніңше, әрбір мектеп, балабақшаның өзінде қажетті реквизиттер қоры, көптеген тақырыптық көрнекілік құралдар болғаны дұрыс. Сонда оқушылар мен ата-аналар үйден мектепке ештеңе тасып әуре болмайды. Ал наурызкөже мен басқа да тағамдарды мектеп пен балабақша асханасында неге пісірмеске?! Балаларға ұсынылатын ас мәзірі санитарлық талаптарға да сай болуы керек.
Осындай олқылықтар орын алмас үшін Білім және ғылым министрлігінде ұлттық мерекелерді білім шаңырақтарында атап өтуге қатысты арнайы жоба-жоспар жаса­луы тиіс. Ең бастысы, біз жас ұрпақтың бойын­да ұлттық құндылықтарымызға деген жақсы көзқарасты қалыптастыруы­мыз қажет.

P.S.
Қалай айтсақ та, қазіргі қазақ қоғамы Ұлыстың ұлы күнін қарсы алу дәстүрін тамырлы дүниелермен байланыстыра отырып, жаңа заманға бейімдеуі қажет. Қашанғы Наурызды тойлау жәдігерлер көрмесін тамашалау деңгейінде қалып қоя береді?