Ол өзінен үлкен әйелсіз өмір сүре алмаймын дейді
Сәлем кыздар, келіншектер. Менің жасым 22-де. Тұрмыс кұрғаныма 5 ай болды. Аяғым ауыр, Аллага шукір 21 апта болды. Мендегі мәселе, күйеуім үйленгеннен кейін тура 1 айдан соң бұрын журген кызымен кол устасып кетіп калды. Балаң да, сен де керек емессіңдер деді. Бұрын журген қызы өзінен 9 жас улкен, 2 ұлы бар.
Ол соған кетіп қалған кезде мен не істерімді білмедім, қанша кетіп қалайын десем де, ата-анамның абыройы үшін біраз шыдайын деп ойладым. Сосын ол бір аптадан кейін кайтып келді уйге. "Оны ұмытам, осымен бәрі бітті, сенімен. бақытты болам" деді. Бірақ содан бері 3 ай өтсе де ол бұрынғы келіншекті әлі ұмыта алар емес. Екеуін талай устап алдым. Жүрегім катты ауырады.
Бір күні күйеуім үйде кайын атама менің көзімше жылап: "папа, мен солы әйелді жақсы көремін, көрмесем, тұра алмаймын" деді. Күйеуіңнің басқа біреуді сүйемін деп егіліп отырғанын көру қандай жаман. Ол мені жанына жақындатпайды, ішімдегі баласын мүлде қабылдамайды. Екеуміз ерлі-щзайыпылар секілді әңгімелесе алмаймыз. Онымен не үшін тұрып жатқанымды өзім де білмеймін. Оған сәл жақындасам, айқайлайды, тіпті ұрып жібереді, үйден қуған кездері де болды.
Маған ол соны ұмыту үшін уйленген секілді. 4 ай ғана жүріп үйленгенбіз. Енді не істерімді білмей басым катып кетті. Жанындағы жолдасыңнан мейірім, махаббат көрмеген қатты киын екен. Ал мен оны жақсы көрем, онсыз өмір сүргім келмейді. Барынша көңілінен шығуға тырысамын. Ата-енем Аллаға шүкір алтын кісілер. Болашағым қандай болмақ?
