Кей достарым мені «қатынқұмар, Дон-Жуансың» деп, қалжыңдап жатады. Негізі, айтқандары дұрыс. Мойындаймын. Әдемі қыздарды, келісті келіншектерді кім жек көрсін? Мен де сол.
Бұл бір. Екіншіден, қыз-келіншектерді шамдан тыс жақсы көрудің өзіндік себептері бар. Неге десеңіз, айтайын.
Үйленгеніме он жыл болды. Сол он жылда сен әйелден, әйел сенен жеритін кез туады. Бұл заңдылық сияқты. Сондайда өзгені іздеп мөңірейсің. Біреудің қатыны қыздай көрінеді. Соны бір ретін тауып, құмарлана құшаққа қысқанша асығасың. Бұл шындық. Ешкім жоққа шығара алмайды. Әрине, бұл үлкен сылтау емес. Бірақ мендегі жағдай басқаша.
Әйеліммен төсекте қанағаттанбаймын
Ешқандай әсер жоқ. Неге? Себеп бар. Әйелімнің жыныстық қатынасқа түсетін тесігі тым үлкен. Содан болар, қатынасқа түскенде ешқандай үйкеліс жоқ. Жалаңаш денеге жалаңаш дене тиіп, «ұлы мүшелер» үйкеліске түспеген жерде қандай ләззат болсын?! Тек босқа тер төгу. Басқа түк жоқ. Оны әйелім де сезетін сияқты. Бірде «сен менен қанағаттанбайтын сияқтысың ғой», деп күйдірмесі бар ма? «Әрине», дедім қойнымда жатқан қатынымды шетке итеріп тастап. «Құйрығың галош секілді кең, қандай ләззат болсын», деп бір боқтадым. Ол да қалысар емес. «Сенікі аттыкіндей салбырап тұр ма? Кішкентай баланың дүниесіндей ғана бірдеңең бар. Соны бұлдайсың. Өзгенікіндей үлкен болса бір сәрі. Не деп шатып жатырсың», деп бұрқ -сарқ етті.
Жанды жеріне тисем керек. «Менікін біреумен салыстыратындай өзгемен жатып жүрген секілдісің ғой», деп қарсы шабуылға көштім. «Сандалмашы. Мен сен емспін. Кім көрінгенмен төсектес болып жүрген», деп бұрқылдаған әйелім орнынан тұрып ас бөлмеге кіріп кетті.
Ал әйелімнің айтқаны шындық. Өйткені одан ләззат алмаған соң, өзге қыз-келіншектермен жиі төсектес болатыным рас. Ол жеке әңгіме.
Неге екенін қайдам, өзге қыз-келіншектерді тез сындырамын. Бәлкім, тілім майда ма, әлде олардың көкейіндегісін тез табамын ба? Білмеймін.
Қандай сылқым сұлу болмасын, айтқаныма тез көніп қалады. Ар жағы белгілі. Бірнеше кездесуден кейін арты оңашада төсекте кездесумен тынады.
«Сенің бір сиқырың бар. Кез-келгенді арбап аласың», деп достарым таң қалады. Өз әйелімнен ала алмаған керемет әсерді солардан аламын. Үйге келіп, әйеліммен жатайын десем, қолқ-қолқ еткен кең дүние. Ешқандай әсер де жоқ, ләззат та жоқ. Баяғыда үлкен кісілер әйелдер жайлы әңгіме айтқанда, он бала тапқан әйелдердің «ана жері» кеңейіп кетеді деп жатушы еді. Ал менің әйелім он жылда небәрі екі ғана бала туды. Сонда да кең. Содан ба екен, жар төсегінен ләззат ала алмаған соң, амалсыз өзге қыз-келіншектерді жағалаймын.
Бұған мені кінәлауға болмайтын шығар. Солай ма?