Әр ұлттың өзіне тән тәрбиесі бар. Сол секілді қазақ дәстүрінде тәрбиелік мәні жоғары жоралғының бірі тұсаукесер болып табылады. Осы рәсіді орындау кезінде өзіндік "заңдылықтар" сақталған. KAZ.NUR.KZ порталы "баланың тұсауын кімдерге кездестірмеген?" деген сұраққа жауап іздеп көрді.
Қазақ халқы тұсауды кез келген адамға кескізбеген.
Көбінесе жүріс-тұрысы ширақ, пысық, бір әулеттің түтінін түтетіп отырған келіншекке немесе өз ортасында сыйлы, абыройлы, қолға алған шаруасын тындырып жүретін еңбекқор азаматқа кескізеді.
Бұл туралы Бауыржан Момышұлының келіні Зейнеп Ахметова "Күретамыр" атты кітабында пікір білдірген.
"Көпті көрген, талай немере-шөбере сүйген ұлағатты әжелер батасын беріп, ала жіпті баланың аяғына байлайды. Ал тұсауды қыз бала болса, жүрісі ширақ, істеген ісін тиянақты тындыратын қағілез, ақжарқын мінезді келіншекке, ұл баланың тұсауын жақсы аты ел аузында жүрген, қолға алған шаруасын нәтижелі атқаратын, еті тірі еңбекқор азаматқа кескізеді. Бұл жерде қалау – ата-ананың ықтиярында, көңілі түскен адамын оның қадір-қасиетіне қарай таңдап, тұсау кескізеді", — деді ол.
Жазушы өз жинағында қазақ "жолы әлі ашылмаған" деп үйленбеген жігітке, тұрмысқа шықпаған қызға тұсау кескізбегенін атап өтті.
Зейнеп Ахметова жас балаға тұсау кескізуді де құп көрмейді.
Тағы бір есте сақтайтын дүние – қазақ ешқашан тұсауды артынан кеспеген.
"Алды ашылуы керек деп алдынан кеседі", — деді Зейнеп Ахметова.