Абайдың әжесі Зере

М.Әуезовтің «Әжемнің әңгімесінде» бала Абайдың әжесін ерекше сыйлап, жақсы көргендігі суреттеледі. Абайдың әжесі Зере қандай адам болған?
Жанат ПАРАСАТҚЫЗЫ, Алматы облысы
Абайдың әжесі туралы М.Әуезовтің «Абайдың туысы мен өмірі» атты ма­қа­ла­сында былай деп жазылған: «Шешесі (Құнанбайдың – Алаш айнасы) Зере кісі ренжітпейтін жұмсақ мінезді әйел болған. Ол уақыттағы бәйбішенің бір сыны – күндестік дегенді білмей, кең мі­нез­ді болу. Зере бәйбіше осы жағынан көп мақталады. Күндестердің балаларын өз ба­лаларындай асырап, еркелеткен деседі. Зере күйеуі Өскенбайдан да көп жасаған, би 1850 жылы 72 жаста өлген екен, бәй­бішесі 90-ға келіп өліпті. Мұның ақын болатын немересі Абай жас бозбала күнінде елдің бәрі Зере бәйбішені «кәрі әжем» деп қадірлейді екен. Кәріліктен құлағы естімейтін болған соң, неме­ре­леріне дұға оқытып, үш­кір­теді екен. Сон­да немересі Абай кәрі әжесінің құла­ғына өлеңді айтып келіп үшкіргенде, «е, қа­ра­ғым, құлағым тәуір болып қалды» деп ырза болады дейді».