Түйенің шудасы толғақ шақырады екен

Кейбір жүкті әйелдердің айы-күні жетіп тұрса да босанбай жүріп алатыны бар. Оның түрлі себептері болатын шығар. Мамандығым дәрігер болмағандықтан ол жайында мен ештеңе айта алмаймын. Бірақ өз басымнан өткен мына бір жайды газетке жазуды жөн көрдім. Мүмкін біреулерге оның да керегі болып қалар.
Екінші перзентімді мен он айдан астам уақыт көтердім. Дәрігерлер тамыз айының бас жағында босанатынымды айтқан болатын. Бірақ қыркүйектің ортасынан ауғанша босана қоймадым. Іштей дәрігерлер қате есептеген шығар деп ойлап жүрмін.
Менің босанбай жүргенімді енем уайымдай бастады. Ол кісі: «Түйе сүтін ішіп немесе білмей қалып етін жеп қойған жоқсың ба?» – деп қайта-қайта сұрайды. Мен басымды шайқаймын. «Онда неге кешігіп жатыр? Босанатын мерзімің асып кетті емес пе?» – деп таңданады. Енемнен осылай маза кете бастаған соң мен де уайымдай бастадым. Дәрігерге барып көрінуге операция жасай ма деп қорқамын. Не істерімізді білмей, осылайша уайым кешіп жүргенімізде үйге көрші ауылда тұратын сіңлісі Алтын апа келіп қалды. Мені көре сала: «Сен әлі босанбағансың ба?» – деп таңдана сұрады. Содан кейін ол күні өтіп кеткен әйелге бір ем жасауға болатынын айтып, енемнен: «Ауылдарыңызда түйе ұстайтын үй бар ма?» – деп сұрады.
Ауыл сыртында бір кісінің көп түйесі болатын. Енем мен сіңлісі екеуі мені сол үйге апарды. Жағдайымызды естіген соң үй иесі әйел енемнің сіңлісі сұраған түйенің шуда жүнін әкеліп берді. Ол кісі соның аз ғана бөлігін тұтатып, менің иіскеуім керектігін айтты. Күйген жүннің иісі қайбір жағымды болады дейсіз? Амал жоқ, күнім өтіп бара жатқан соң тезірек босанып алайын деп құшырлана иіскеп жатырмын. Содан кейін үш апа мені түйенің астынан өткізді.
Бір қызығы, үйге келген соң көп ұзамай толғақ басталып, мен өмірге ұл бала әкелдім. Әлі күнге дейін енем мен сіңлісі екеуі жасаған бұл емнің қандай құпиясы барын түсінбей келемін.

Ақнұр ЫНТЫЗАРТЕГІ.
Қызылорда облысы.
«Ауырмаңыз!» газетінен.