Красавица класстас қыздары тұрғанда, бақа сияқты әйелдерді қайдан тауып алған
Онша емес бір әңгіме айтамын. Сөге жамандамаңыздар. Пенде болған соң, небір ойлар келе беред миыма. Тем более, миым аз, глубокий ойлар ойлай алмаймын. Не көрем, соны ғана ойлап отыра берем. Анау жолы ағамның класстас қыздары келді. Өзімнің ауылымның қыздары ғой. Ауылдан бала кезімде кетіп қалғаннан кейін көрмегем ғой ешқайсысын. Содан осы көргенімде қатты қуандым. Құшақтап сүйіп амандастым. Бәрі тұрмыста, келіншек болған шетінен. Керемет әдемі өздері. Анаргүл деген тіпті... жымиған кезде аппақ маржандай тістері көрініп, көздері мөлдіреп кетеді екен. Қаракөз деген класстасы сұлу болғанда ерекше, көздері дөп-дөңгелек, түсі әдемі. Дене бітімдері де қыздай. "Не деген әдемі біздің ауылдың қыздары" дедім мамама. Бір кезде ағамның класстас ұлдары келді. Әйелдерімен. Әйелдерін танымаймын. Басқа жақтың қыздары. Түрлері... бақа сияқты, үйрек сияқты. Өздері бір қабақтарын ашпайды екен. Түнеріп. Соғыс басталды деген хабар естігендей как-будто. Таңқалдым. Сосын бәрі кеткен соң ағама айттым "Анандай красавица класстас қыздарың тұрғанда, бақа сияқты, үйрек сияқты әйелдерді қайдан тауып алған класстас ұлдарың?" дедім. "Кетч-әй сен! Сайрамай беталды" деп ағам ұрысты. Сіздер "адамның түрін айтуға болмайд" деп ұрыспаңыздар маған. Бір сәттік пенделік ой ғой.
Марал Арғын
Фейсбуктегі парақшасынан
