Қазақ теле-радиосының тарланы

Ұлтымыздың рухани көсемі – Ахмет Байтұрсынұлы: «Газет – халықтың көзі, құлағы һәм тілі», – деп жазды. Бүгінде бұл барша ақпарат құралдарына дәл берілген анықтамаға айналып отыр. Электронды ақпарат құралдарының ішінде телеарналар мен радиостансылардың орны бөлек. Қалың бұқараға жедел және жан-жақты хабар таратуда бұлар айрықша рөл атқарып келеді. Ал осы отандық телерадио қызметінің қаз тұрып, жаңа заманға бейімделіп, Тәуелсіздіктің нағыз жаршысына айналуы жолында өлшеусіз тер төккен тұлғалар аз емес. Солардың бірі – Қуанышбай Орманов.


 Қуанышбай Төребекұлы 1942 жылы Қостанай облысы, Жітіқара ауданының Мүктікөл ауылында дүниеге келген. Аудан орталығындағы орта мектепті бітірген соң, 1960 жылы Алматыдағы С.М.Киров атын­дағы Мемлекеттік университеттің журна­листика факультетіне оқуға түсті. Осында жүріп әскер қатарына шақырылып, Отан алдындағы борышын абыроймен атқарып келді. 1968 жылы оқуын тәмамдаған соң, Алматы облысының «Радио және телеви­зия» басқармасына қызметке орналасты. Оның еңбек жолы осылай басталды. Бос жүріс пен бойкүйездіктен ада, ізденімпаз әрі өз ісіне жауапты қарайтын жас жігіт жұмысқа құлшына кірісті. Оның шығарма­шылығы мен еңбексүйгіштігін аға буын өкілдері жоғары бағалады. Радиодағы қарапайым тілшіден бастап, қызметтің барлық баспалдақтарынан өтті. Ал 1987 жылы Қазақ радиосының бас директорлы­ғына тағайындалды. Бұл кезде Қуанышбай Орманов теле-радио саласының тісқаққан, кәнігі маманына айналған еді. Арада екі жыл өткенде Қазақстан Үкіметі оның еңбе­гін жоғары бағалап, Қазақ КСР-і телевизия және радио жөніндегі Мемлекеттік коми­теті төрағасының орынбасары қызметіне тағайындады. Осы қызметте жүріп, ол елі­міздегі ірі қалалар мен облыс орталықта­рында телеарналар ашу жұмыстарын ұйымдастырды. Оларды қажетті техника­мен, мамандармен қамтуда шеберлік пен іскерлік танытты.
– Әсіресе, Қостанай облыстық телеар­насын жасақтауда біраз кедергілер кесе-көлденең шықты, – деп еске алады Қуа­ныш­бай Төребекұлы. – Біріншіден, біздің ұсынысымызды облыстың сол кездегі бірінші хатшысы қолдай қоймады. Құрал-сайманды сатып алуға қаржы тапшы деп жақауратты. Сөйтіп жүргенде, Қарағанды телевизиясына жаңа құрылғылар келетін болып, олар пайдаланғандарына небәрі бес жыл болған, бес камералық телекешен­ді есептен шығару туралы өтініш жазды. Ал біздің орталық қазақ телевизиясында ол кезде бес жыл түгіл, 20-30 жыл пайдалан­ған кешендермен жұмыс істеп жүрдік. Мен дереу коллегия мүшелеріне Қарағандының кешенін есептен шығармай, Қостанайға беру туралы ұсыныс айттым. Ұсынысым қолдау тапты. Негізгі қажет қондырғы қол­дарына тегін түскен соң, облыс басшы­лары да қимылдай бастады. Кейін 2,5 млн рубль­ге өзге де қажетті саймандарын сатып алды. Сөйтіп, 1991 жылдың басында Қос­та­най облыстық арнасы эфирге алғаш хабарын таратты.
Осылайша, ашылуына тікелей өзі мұ­рын­дық болған Қостанай облыстық те­леар­насын 90-жылдардағы қиын-қыстау кезеңнен Қуанышбай Орма­новтың өзі алып шығуына туралы келді. Бұл – 1995-96 жылдар болатын. Ол кезде Қуанышбай Төребекұлы қайтадан Қазақ радиосының бас директоры қызметін атқарып жүрген. Бір күні оған Қостанай облысының сол уақыттағы әкімі Тоқтарбай Қадамбаев қоңырау шалады:
– Қуанышбай Төребекұлы, кезінде өзі­ңіз ашқан облыстық телеарнамыз құрдым­ға кететін болды. Жағдайы өте ауыр. Оны тығырықтан сіз ғана алып шыға аласыз. Елге оралсаңыз қайтеді?
Әрине, астанадағы абыройлы қызметін тастап, бірден кетіп қалу ақылға сиымсыз еді. Алайда телефон арқылы өтініш бір емес, бірнеше рет айтылды. Ақыры Қоста­найға қайтуға бел буды. Бұл жерде оны әкімнің өтінішінен бұрын, өмірге келуіне өзі себепші болған арнаның мүшкіл халі көбірек алаңдатты. Телеарнаны тығырық­тан шығаруды өзіне міндет санады. Сон­дықтан да сол кездегі мәдениет және ақпа­рат министріне Қостанай облысында тек екі жыл қызмет етіп келуге өтініш жасады.
Сөйтіп, 1996 жылдың наурыз айында Қуанышбай Орманов Қостанай облыстық теле-радио компаниясының төрағасы қызметіне кірісті.
– Жағдай мен ойлағаннан да ауыр бо­лып шықты – дейді Қуанышбай Төре­бекұ­лы, – біріншіден, жеке ғимарат жоқ. Ком­пания қызметкерлері бөлшектеліп, төрт жақта отыр. Қызметкерлердің жалақы алмағанына бірнеше ай болған. Соның кесірінен 40 шақты адам жұмыстан кетіпті. Оларға заң бойынша өтемақы төленбеген, күнде сот. Ақыр соңында өз қызметкер­лерімізге айлық бере алмай отырып, сол жұмыстан кеткендердің жалақысын төле­дік. Ең сұмдығы,  теле-радио компаниясы­ның қарызы сол кездегі ақшамен 11 млн 700 мың теңгеге жеткен.
 Бірінші міндет, оңтайлы ғимарат тауып, компания қызметкерлерін бір жерге топтастыру қажет болды. Облыс әкімі үш ғимарат ұсынды. Жан-жақты қарастыра келіп, соның ішінен қаланың орталығын­дағы бұрынғы химия зауытының мәдениет үйін таңдап алдық. Алайда бұрынғы иелері қоймаға айналдырып жіберген ғимарат күтімсіздіктен тозып тұр еді. Оны жөндеуге қаржы тағы жоқ. Бұл жерде Қуаныш Төребекұлының іскерлігі мен беделі кәдеге асты. Көптеген шаруашылықтар, кәсіпо­рындар демеушілік жасады. Бума-бума ақшамен емес, техникамен, құрылыс мате­риалдарымен. Біреу кірпіш, біреу ағаш, біреу цемент берді. Енді бірінен студия­ларға қажетті дыбыс өткіз­бейтін материал да табылды. Сөйтіп, алты айда қоқырсыған қойма  облыс­­тық теле-радио компаниясы­ның еңселі ғимаратына айналды.
– Бірақ адамның адал еңбегі әркез жо­ғары бағалана бермейді, – дейді Қуаныш­бай Төребекұлы сол бір сындарлы жылдар жайлы. – 2001 жылы төраға қызметінен кетуіме тура келді. Оның әртүрлі себептері болды. Қазір айтып жату қажет те емес. Сол жылы облыс әкімі Өмірзақ Шүкеевтің кеңесшісі қызметіне тағайындалдым. Мұнда мен тіл, дін және мәдени мұра – осы үш салаға жауапты болдым.
Қуанышбай Орманов – қаламгер­лікпен қоса, ғылыми-зерттеу жұмыс­тарымен де шындап айналысқан адам. «Тарих – бұл менің айықпас дертім» деп әзілдейді өзі. Ол осы уақытқа дейін ата-бабаларымыз ықылым заманнан бері мекен еткен Ұлы даланың тарихы мен мәдениеті жайлы бірнеше еңбектер жазды. Соның ішіндегі көлемді де маңызды­сы «Тұран өркениетінің ізімен» атты кітабы үшін Қостанай облысы меценаттар клубының сыйлығын иеленді. Кейін осы кітаптың жалғасы іспетті «Ат жалындағы өркениет» еңбегі жазылды. Сондай-ақ жергілікті бірнеше ғалымдармен бірігіп, ежелгі жер-су аттарын жаңғырту мақсатын­да жазылған «Қостанай-Торғай өңірінің тарихи топономикасы» атты еңбек те бүгін­гі және келешек ұрпақ үшін өте құнды дүние екені даусыз.
Қуанышбай Төребекұлы 70-ке кел­генімен, жер таянып, жастыққа жантайып қалғандардың қатарында емес. Бүгінде Қостанай Мемлекеттік педагогикалық институтында бөлім бастығы болып қызмет етеді. Ойы – сергек, бойы – тың. «Адам есей­ген сайын білгені, ойға түйгені кө­бейеді. Сол білгенімді, түйгенімді қағазға түсіріп, кейінгіге мұраға қалдыру – менің қазіргі көздеген басты мақсатым». Журна­листика саласының майталманы, теле-ра­дио қыз­метінің тарланы Қуанышбай Орма­новтың бүгінгі ұстанымы осындай. Ендеше, әрда­йым ойға алған ісіңіз орындалсын, мерей­тойыңыз құтты болсын дейміз!

Автор
Последние статьи автора
Назван точный исход матча КХЛ "Барыс" - "Салават Юлаев"
Кадрлық резерв. Ол қай жағдайда компанияны құтқарады, ал қашан қызметкерлерге теріс ықпал етеді?
Цифра
50
50 км/ч – именно с такой средней скоростью промчался вчера по афинской трассе Вячеслав Екимов

50 км/ч – именно с такой средней скоростью промчался вчера по афинской трассе Вячеслав Екимов, чтобы завоевать серебро в велогонке с раздельным стартом.
1900
Году

Бокс был узаконен как вид спорта
2,5
ГРАММА

Масса мячика для игры в настольный теннис
5
Олимпийских колец

символизируют единство пяти континентов, хотя ни одно из них не является символом какого-то конкретного континента. Цвета колец — синий, красный, желтый, зеленый, черный, — были выбраны, как наиболее часто встречающиеся на флагах государств мира.
130
км/час

С такой скоростью летит мяч, после удара профессионального волейболиста