Барым да, нарым да – шәкірттерім...

Таныс та, бейтаныс есім. Шырын Мырзагелдіқызы Бұхарбаеваның есімі көпшілік қауымға мәлім де беймәлім... Бұлай дейтініміз – өз ортасында оны танымайтын, білмейтіндер кемде-кем. Ал қайсыбірімізге беймәлім есімнің өзіндік тақырыпқа арқау етер жүгі де бар. Еткен еңбегін, жеткен жетістігін жарнамалауды қажет етпейтін осы бір ұстаз шәкірттерін «барым да нарым»дейді. Әрбір шәкіртінің бойынан шынайылық іздейтін бұл жан қазірде жетістіктерге қол жеткізіп те үлгерді. Қазақтың 9-10 жастағы балаларына Еуропа елдерінің  сахнасын көрсетіп, жатжұртта еліміздің мәртебесін өсіріп жүрген Шырын Бұхарбаевамен  сұхбаттасуды жөн көрдік.

– Шырын Мырзагелдіқызы, естуі­міз­ше, таяуда VI Халы­қаралық «Ақ кө­гер­шін» байқауында шәкірттері­ңіз бірінен-бірі үздік шығып, Прага қала­сына жолдама алып келіпті. Сол жөнін­де айта отырсаңыз.
– Аталмыш байқауға қатыспас бұрын  біз арнайы байқаудың шарттарымен та­ныс­тық. Содан балалардың сахналық киім­дерін даярлаудан бастап байқау қажеттілік ететін шарттардың барлығын ата-аналар­мен ақыл­даса отырып, байқау додасына шәкірт­терімді  қосып көруді жөн көрдім. Шәкірт­терім ұятқа қалдырмады. Бірінен-бірі жүй­рік шығып, алдағы жазда тамыз айында Прага қаласына аттанбақпыз...
– Сіздің шәкірттеріңіз бұған дейін де шетелдік сахнаны бағындырып келіп­ті...
– Жалпы, «Ақ көгершін» байқауы талай шәкірттерімнің жолын ашып, өзіндік бет-бедерін қалыптастыруға мұрындық болды. Сондықтан да байқауды ұйымдастыру­шы­лар тарапына айтар алғысымыз шексіз. Өйткені кей кездері біз тәрізді көркемдік жетекшілердің еңбектері еленіп-ескерілмей қалатыны жасырын емес. Міне, «Ақ көгер­шін» байқауы арқылы біз сол еңбектің еске­ріліп, маңдай тердің ақталатынын дәлелдеп отырмыз. Былтырғы жылы да байқауға шәкірттерімді даярладым. Онда Бауыржан Темірхан атты ұлым Германияға барып өнер көрсетуге жолдама алып, Германия елінің сахнасында қазақтың рухы биік өр халық екенін мойындатып қайттық. Ол сапарда Бауыржан екінші орынды қанжығасына байлап қайтқан еді. Ал биыл да өзіндік табыстарға қол жеткізіп отырмыз. Биыл  аталмыш байқауға шәкірттерім: Сайлаубаева Нұрай,  Мырзалиев Ерасыл, Файзуллаева Гүлсім, Аманжолов Ғазиз қаты­сып, арнайы дипломдармен марапат­талды. Бұл балала­рымның әрқайсысының өнерін даралап айтқым келеді. Мысалы, вокал жанры бо­йын­ша Нұрайдың өзіндік ерекшелігін бай­қаймын, егер тереңіне үңі­ліп осы саланы таңдап алса, бұл қызымнан бірдеңе шығары даусыз.  Ерасыл мен Ғазиз да – әлсіз дарын­дар емес. Бұл екі ұлым да өзіндік марапатқа, қоштауға лайық. Ал Гүлсім – халық әндерін орындаудың шебе­рі. Ендігі кезекте Прага қаласына даярлық тұр. Сондықтан осыған байланысты айта­рым: баланың талантын танып, дұрыс ба­ғыт­тап, ел, жер көрсетіп, ой-өрісін өсіру  үшін мұндай байқаулар біз­ге ауадай қа­жет.
– Байқаймын, сіз шәкіртіңіздің әрқай­­сысын ұлым, қызым, балаларым деп атап отырсыз. Жалпы, өзіңіздің отбасыңыз жайлы айта отырсаңыз.
–  Менің барым да, нарым да – шәкірт­терім. Осылар үшін өмір сүріп, осы­лардың әрбір жеңісіне қанаттанып тіршілік етіп келемін. Бұлар қуанса, мен қоса қуана­мын, ал олар қамықса, қоса қамығамын. Ешқай­сысын алалап, бөле-жарып қарау менде жоқ. Әрқайсысының үйіне дейін барып байқауға даярлап, арнайы сабақтар өткізіп жүріп, кештің қалай батқанын да білмеймін. Олармен жұмыс істегенде мен­де шаршау-шалдығу деген болмайды. Балаларым деп өзімсініп сөйлейтінім де содан. Біздің жүр­ген жеріміздің өзі – күнде жиын, үнемі бәсеке­сі қызған ортада жүр­ген­діктен болар, әрбір баладан жаңашыл­дық іздеп, сахналық киі­мі­не дейін айрықша мән беріп, ел алдына жарқыратып шығар­ғым келеді. Қазірде осын­­дай мақсатта екі ұл, бір қыздан құрыл­ған «Аян» тобына жетекшілік етемін.  Сәтін салып бұл топтың балалары да биіктерден көріне бастады. Біраз жерде әндерін айтып, өзіндік талғам­дарын ел танып та үлгерді. Таяуда ғана еліміз­дің белді тұлғасы Ескендір Хасанға­лиевтың батасын алдық. Қажет кезде ақыл-кеңесін беріп отыратын әнші-компози­тор­лар Дүйсенхан Сыздықовқа, вокал жанрын өте терең меңгерген Зәуре Бейімбетоваларға айтар алғысым мол.   Жалпы, өз басым шә­кірт­терім жайында тек жақсы пікір, оңды ой ойлаймын. Олардың әрқайсысы – мен үшін бір төбе. Олардың жеңісінен мен қуат аламын.

Автор
Последние статьи автора
Кадрлық резерв. Ол қай жағдайда компанияны құтқарады, ал қашан қызметкерлерге теріс ықпал етеді?
Қайтыс болған адамның заттарын сақтауға бола ма?
Цифра
50
50 км/ч – именно с такой средней скоростью промчался вчера по афинской трассе Вячеслав Екимов

50 км/ч – именно с такой средней скоростью промчался вчера по афинской трассе Вячеслав Екимов, чтобы завоевать серебро в велогонке с раздельным стартом.
1900
Году

Бокс был узаконен как вид спорта
2,5
ГРАММА

Масса мячика для игры в настольный теннис
5
Олимпийских колец

символизируют единство пяти континентов, хотя ни одно из них не является символом какого-то конкретного континента. Цвета колец — синий, красный, желтый, зеленый, черный, — были выбраны, как наиболее часто встречающиеся на флагах государств мира.
130
км/час

С такой скоростью летит мяч, после удара профессионального волейболиста