Қазақтың жігіттерінің бір бөлігі — кресло деген табытқа түсіп үні шықпай өлген. Тірі өлік.
Ойбай жоғарылап барған соң қатырам деген есек дәме.
Кресло табытының шені жоғарлаған сайын, табыттың тереңдігі арта түседі. Халық үшін сөйлеуді қояды. Табыт иелерінің жырын жырлап, табыттан айрылмау үшін өз өтірігіне батады.
Сорлы жігіттер естерін жимайтын болды.
Халық емес, оларға кресло табыты маңызды.
Sania Nusipali
Фейсбуктегі парақшасынан