Қазақ сахнасының қайыспас қара нары еді...

82-ге қараған шағында дүниеден озған қазақ сахнасының саңлағы, Қазақстанның халық әртісі Қасым Жәкібаевты қазақ жұрты кеше мәңгілік сапарға шығарып салды.
Балалық шағы Ұлы Отан соғы­сы­ның зұл­матты жылдарымен тұс­па-тұс келген ғазиз жанның өзі айт­пақшы, ұнтақ жеп өскен ұрпақ­тың өкілі саналатын Қасым Әбек­ұлы­ның бүкіл өмірі тынымсыз ең­бек­­пен, терең ізденіспен өтті. Театр-көр­кем­сурет училищесін 18 жа­сында бітірген жас­­өспірім одан ке­йінгі уақытта 50 жыл жас­­тар театрында, он жылдан астам «Қа­зақ­­фильм» киностудиясында ең­бек етіп, өмірінің ең қымбат ке­зе­ңін қазақ өнеріне арнады. Театрда ал­ғашқы ойыны А.Тол­с­той­дың «Ал­тын кілт» ертегісіндегі Ба­зилио мы­сықтан басталған сахна жам­по­­зының шеберлігі өнерсүйер қа­уымның көз алдында өсті. Ол сом­даған бейнелер: «Алтын сақада» – Сар­ман, «Есірткен ер­кеде» – Ма­рат, «Ыбырай Алтынса­рин­де» – Жақай, У.Шекспирдің «Гам­ле­тінде» – Полонии, Ф.Шил­лердің «Зұлымдық пен махаб­ба­тында» – Вурле, С.Мұқановтың «Мөлдір ма­хаббатында» – Қайрақбай, Ғ.Мү­сірепов пен Қ.Ысқақтың «Ұл­пан-Есе­не­йінде» – Тоқай, Ш.Айт­ма­тов пен М.Ша­ха­новтың «Ми­ғұ­ла терісі үстіндегі сотында» – Шың­ғысхан, Б.Жәкиевтің «Әке тағ­ды­рын­да» – Же­ңісбек, Ә.Тәжібаевтың «Жо­март­тың кілемінде» – Сайтан, Ос­тров­ский­дің «Жылы орнында» – Юсиф, Қ.Мұха­мед­­жа­нов­тың «Қуырдақ ертең дайын» туын­дысында Ережеп болып жалғасып ке­те береді. Өнердегі өзіндік мәнерімен, бі­тім-болмысымен көрермен көңілінен биік орын алған Қасым Жәкібаев театрда бас-аяғы 200-ге жуық рөлде ойнаған екен.
Сонымен қатар Қасым Жәкібаев – кино саласына да елеулі үлес қосқан танымал ак­тер. Мысалы, оның  «Дерсу Узала», «Жан­себіл», «Қан мен тер», «Үшеу», «Дә­некер», «Сұ­ра­пыл Сұржекей», «Шоқ пен шер», «Отырар», «Махаббат бекеті», «То­ғыс­қан тағдыр­лар» фильмдеріндегі рөл­дері кино өнерінің жарқын беттері ретінде та­рихта қалары анық. Мұның себебі – Қа­сым Жәкібаев өзі кейіптеген әрбір бейнені пси­хологиялық, эмоциялық жағынан мей­лін­ше шыңдап, көрерменге нанымды күй­де ұсына білетін. Көбінесе күлдіргі рөл­дер­ге ойнағандығына қарап, жұртшылық оны комик актер ретінде бағалайтын. Алайда Қасым Әбекұлы – кейіпкерінің трагедиялық  жағдайын да жеріне жеткізе шынайы суреттей алған қас шебер. Бұған «Жан­се­біл» фильміндегі Мұқатай бейнесі дәлел.
Бүкіл өмірін өнерге арнаған майталман актердің  әрбір рөлі өзінше сыр, өзінше мектеп болатын. Қасым Жәкібаевтың бір ойы­ны екіншісіне ұқсамайтын дара­лы­ғы­мен, сонылығымен ерекшеленетін. Жаны ба­­ладай таза жайсаң қария ешкімді жа­тыр­қамайтын, бөле-жармайтын. Театрдағы бүкіл әріптестерін қарапайым қалпымен, ашық-жарқын мінезімен тәнті ететін. Өзі үшін емес, өзгелер үшін бәйек болып, көп­тің қамын жеп, театр ұжымының ортақ мүддесі үшін жаны күйетін.
Жастар театрының Мұхтар Бақтыгереев, Мәкіл Құланбаев, Алтынбек Кенжеков, Ша­пай Зұлқашев, Сейітхан Ес­ен­­құлов тә­різді аға буын әріптестерімен жақын дос болған, тізе қосып еңбек еткен қас талант енді өзі де сол саңлақтар аттанған бақиға сапар шекті. Бірақ ол жаққан өнер сәулесі сөнбейді. Қазақ театры мен киносының қайыспас қара нарындай қайрат танытып, жарты ғасырдан астам уақыт бойы табанды еңбек еткен қазыналы қарияның жарқын бейнесі, үлгі-өнегесі ұрпақ санасынан өшпейді.