Болатхан МАХАТОВ, ауыл шаруашылығы ғылымының докторы, профессор, ҚР АШҒ академиясының корреспондент-мүшесі:
– Болатхан мырза, сіз ауыл шаруашылығы саласының ғалымысыз. Біздің тағы бір білетініміз: сіз бір кездері Физиология институтын басқардыңыз. Сондай-ақ адам генетикасы және физиологиясы төңірегінде ізденістеріңіз бар екенінен хабардармыз. Сондықтан бүгінгі әңгімені адам генетикасы және физиологиясы төңірегінде өрбітсек. Алғашқы сұрақ: соңғы кездері әлем ғалымдары арасында талас тудырып жүрген гендік модификацияланған өнімдер жайлы не айтасыз?
– Бұл – ғылыми тұрғыдан әлі толық зерттеліп, нақты тұжырымдалмаған мәселе. Гендік тұрғыдан оның тереңіне үңіліп, болашақ ұрпаққа әсері қандай болатыны әлі зерттеліп, зерделенген жоқ. Сондықтан бұл сұраққа «иә» не «жоқ» деп үзілді-кесілді, біржақты жауап беруге болмайды. Ал бұл мәселеге қатысты өз ойымды айтар болсам, меніңше, қазір бұл мәселе төңірегінде пайдалы, зиянды деп айтылып жүрген әңгімелердің ғылыми негізінен гөрі қаржылық негізі басымырақ деп ойлаймын. Қазіргі таңда осындай өнім шығарып, пайдаға кенеліп жатқандар, әрине, пайдалы дейді. Ал екінші жақ зиянды дейді. Бірақ екі жақтың да сөздері әзірге ғылыммен дәлелденген жоқ. Мұның бәрі – қазірше болжам ғана.
Мен осы мәселеге қатысты өз ойымды ғылыми көзқараспен таратып, жеткізіп көрейін. Жалпы, адам табиғатында тағамдық тізбек (пищевая цепочка) деген ұғым бар. Яғни ішкен-жеген тамағымыз сол тізбек арқылы өтіп, қорытылып, ағзаға қуат болып сіңеді. Бұл тізбектің басында адамзат тұр. Табиғаттың кез келген нәрсенің тепе-теңдігін сақтап тұратын қарсы жағы бар. Мысалы, гендік модификацияланған өнім тағамдық тізбектің бір жеріне барып енді делік. Яғни тағамдық тізбектің сол тұсында өзгеріс болады. Енді адам ағзасы сол өзгеріске бейімделуі немесе оған қарсы тұруы керек. Демек, адам ағзасында сырттан қосылған бөгде организмге қарсы күресетін табиғи өзгеріс болады. Дәл сондай құбылыс гендік модификацияланған өнімдерді пайдаланғанда да орын алады. Мұның зиянды жағы неде? Бұл сұрақтың жауабын мысалмен айтайын. Адамзат ауруға қарсы тұру үшін, соған қарсы дәрі-дәрмек ойлап табады. Ауруға қарсы дәрі-дәрмекті (вакцина) ағзаға жібереді де, сол арқылы ауырудың алдын алады немесе емдейді. Ал сол дәрі ағзаға барғанда табиғат соған қарсы микроорганизмнің өзге, жетілген формасын жасайды. Енді бүгінгі қолданыстағы дәрілеріміздің жаңа пайда болған микроорганизмдерге күші жетпей қалады да, біз енді жаңа дәрі жасауға мәжбүр боламыз. Ал табиғат оған тағы қарсы тұрады. Осылай процесс жалғаса береді. Біз өзіміз жасайтын дәрі-дәрмекке жауап беруіміз мүмкін, ал табиғаттың оған қарсы не жасайтынын білмейміз. Біз оны игере де алмаймыз. Мұның ең қауіпті тұсы – осы. Сөзім дәлелді болу үшін бір қарапайым мысал келтірейін. Орта буын қауым пенициллинді жақсы біледі. Пенициллин – бұл антибиотик. Антибиотик, яғни тіршілікке қарсы. Қазір қолданыста жоқ. Неге? Өйткені адам ағзасында пенициллинге қарсы тұратын микроорганизмдердің күрделенген жаңа формалары пайда болды да, оған пенициллиннің күші жетпей қалды. Содан соң ғалымдар пенициллиннен күштірек дәріні ойлап табуға мәжбүр болды. Көріп отырғанымыздай, адам баласы қандай да бір бөгде организмді ойлап тауып, ағзаға енгізер болса, табиғат міндетті түрде оған қарсы тұрады. Ал табиғаттың қандай шешім шығаратынын ешкім болжай алмайды.
– Өзіңіз де білесіз, қазақ ежелден доңыз етін «харам» деп жеуге тыйым салған. Кейбір тұжырымдар «доңыз етін жеген адамның мінез-құлқы доңызға ұқсап кетеді» дегенге саяды. Жалпы, жеген тағам адам генінің өзгеруіне немесе мінез-құлықтың қалыптасуына қандай да бір әсерін тигізуі мүмкін бе?
– Мен осы жерде қазақтың не айтса да қалыс айтпайтынын, даналығын тілге тиек еткім келіп отыр. «Ас – адамның арқауы» дейміз. Арқау, яғни діңгек, күш-қуат. Тамақ – ол химиялық, органикалық, бейорганикалық заттардың жиынтығы. Ол заттар ішке барған соң организмдегі қышқылдардың әсерінен ыдырап, микроорганизмдер ол заттарды ағзаға сіңіреді. Адамға күш-қуат береді. Қазақ неге доңыз етін жеуге тыйым салды? Өйткені доңыз еті сіңімділік жағынан ең ауыр болып табылады. Себебі доңыз майында қаныққан аммин қышқылдары көп. Ал қаныққан майлардың қорытылуы ауыр. Бүгінгі заманда ол ғылыммен дәлелденген. Яғни асқазан қорытпаса, адам ауыруға шалдығады. Осыны дана қазақ ежелден-ақ білген. Енді «доңыз етін жеген адамның мінез-құлқы доңызға ұқсап кетеді» деген сөзге келсек, ол кезде ғылым дамымаған, ал адамдарға оның зиянын түсіндіру қиын болды. Сондықтан доңыз етін пайдалануға тыйым салу үшін «доңызға ұқсап кетесің» деген сөзді ұтымды пайдаланған сияқты. Негізі, шошқа не болса соны жей береді. Сондықтан ол әртүрлі ауруға шалдыққыш және ауру тасымалдаушы болған. Осыны білген атам қазақ доңыз етін жеуге тыйым салған. Әрине, бір кезеңде доңыз майын технологиялық өңдеуден өткізіп, шұжыққа пайдаланып келді. Өйткені доңыз майынсыз шұжық жасауға болмайды деген пікір болды. Ал қазір доңыз майынсыз-ақ шұжық жасауға болатынын білдік. Бүгінде түйе өркешінің пайдасын ғылыми тұрғыдан зерттеп, оны шұжық жасауда доңыз майының орнына пайдалану қолға алынды. Қазір халал шұжыққа түйе майы қолданылып жатыр. Меніңше, бұл – өте дұрыс, ұтымды шешім.
Біле-білсеңіз, бұрын көп халық жылқы етін жемейтін. Қазір бүкіл әлем оның пайдасы мол екенін мойындап, етін, қымызын пайдаланып жатыр.
Мен ғалымдардың бүгінгі таңда қазіргі дамыған технологияның көмегімен зерттеп, ашқан жаңалықтарын ықылым заманда-ақ біліп, бірауыз сөзбен айтып кеткен қазақ даналығына қайран қаламын.
Жалпы, жеген тағамның адам ағзасына, генетикасына, физиологиясына тікелей болмаса да, жанама әсері бар екенін ұмытпаған абзал.
– «Әкеге тартпай ұл тумас...» деп жатамыз. Десек те, бір отбасында туып-өскен, тегі бір балалар әртүрлі болып өседі, сонда мұның сыры неде?
– Негізі, адам баласы әкесіне, атасына, нағашысына, бір сөзбен айтқанда, тегіне тартып туады. Бірақ тіршілікте екі ұғым: жақсы мен жаман қатар, тепе-тең жүреді. Әңгіме сол екі ұғымның қайсысының дамуына көп мүмкіншілік жасалады, сол басымдыққа ие болады. Мәселен, үйіңізде бес бала өсті дейік. Олардың қабілеттілігі тегіне қарай бірдей болуы мүмкін. Ал сол қабілет алған тәрбиеге, ортаға қарай әртүрлі болып дамиды. Мысалы, бұлақтың көзін қанша ашсаңыз, су сонша көп ағады. Баланың өсіп, қалыптасуы да сол сияқты. Бірінші баланың тәрбиесіне көбірек көңіл бөліп, толық тәрбие бересіз. Ал екінші балаға келгенде сол уақыт екіге бөлінеді. Солай-солай, бесінші балада тәрбиелік уақыт беске бөлінеді. Міне, енді ол бала отбасында ала алмаған тәрбиенің орнын өз ортасынан алып, толтырады. Ал бала қандай ортаға түсті, ол жерден қандай тәрбие алды, мәселе – осында. Сондықтан тегі бір болғанымен, әр балада әртүрлі мінез қалыптасуы осыдан деп ойлаймын.
– Біздің халықта қаны бұзық деген сөз бар. Ол сөз аса қатыгездік жасаған адамдарға қаратып айтылған. Бұрын ондайлар қазақ арасында өте сирек болған. Өйткені қазақ – жеті атаға дейін қыз алыспайтын, қаны таза бірден-бір халық. Алайда «Жақсыдан жаман туса да тартпай қоймас негізге», – дейміз. Яғни бала негізіне тартып туады деген сөз. Олай болса, қаны таза қазақ жастарына қатыгездік қайдан келді? Олардың гені өзгеріп бара ма?
– Өте бір жақсы сұрақ қойдыңыз. Мен бұдан екі жылдай бұрын да баспасөз құралына берген бір сұхбатымда «қазақ әлемдік биология ғылымына қандай кереметімен ене алады, қандай бренд қалыптастыра алады?» деген сауал төңірегінде ой таратқан едім. Сонда «қазақ қан тазалығымен әлемді мойындата алады» деп айтқанмын. Расымен де, қазақ – жеті атаға дейін қыз алыспайтын, жер бетіндегі қаны таза бірден-бір халық. Осы тұста неге жеті ата, неге алтау немесе сегіз емес деген сауалдың туындауы орынды. Оның жауабы бүгінде ғылыми түрде дәлелденді. Өйткені жеті атадан кейін қанның ұқсастығы мүлдем жойылады (яғни ДНК сай келмейді). Ал мұны қазақ қайдан білді? Осы тұста қазақтың тағы да даналығын айтпасқа болмас. Табиғатпен етене жасасып келген қазақ қан тазалығы болмаған жерде иммунитет әлсіреп, адам организмінің ауруға қарсы тұра алмайтынын ежелден білген. Ол қазір ғылыммен дәлелденіп отыр. Ал қазақ халқы оны табиғи ортада жан-жануарлардың тіршілігін бақылау арқылы анықтаған.
Жеті атаға дейін қыз алыспаудың қазақ үшін тағы бір пайдасы – осындай ұлан-асыр жерге иелік ете отырып, тілді сақтап қалуында. Жақын отырған рулас ауылдар жеті ата арасында қыз алыспауды сақтап, қашық жатқан ауылдармен қыз беріп, қыз алысты. Біртұтас тілді, біртұтас ұлтты сақтап қалуда мұның қазақ үшін пайдасы орасан болды.
Ал енді бүгінгі жастардың қатыгездігіне келер болсақ, менің ойымша, мұның генетикалық себептерінен гөрі әлеуметтік-психологиялық себептері басым. Бүгінгі жастар дегеніміз кімдер? Олар 80-жылдардың соңы мен 90-жылдарда туған жасөспірімдер. Яғни өтпелі кезеңде өмірге келген балалар. Ал ол кезеңнің қандай қиын болғаны бәрімізге аян. Сол кезеңде күн көру, тамақ табу басты мәселеге айналды. Аналар базар маңын жағалап, ерлер жұмыс іздеп отбасынан жыраққа кетуге мәжбүр болды. Бала тәрбиесі мүлде ұмыт қалды. Шетелдерден жастардың санасын улап, қатыгездікке тәрбиелейтін дүниелер еш кедергісіз еліміз аумағына лек-легімен ағылып кірді. Отбасында берілмей бос қалған тәрбиенің орны осылармен толықты. Жаһандану деген жалмауыз есігімізден кіріп, төрімізден орын алды. Осының салдарынан қатыгез жастар қатары көбейді.
Құдайға шүкір, бүгінде етек-жеңімізді жинадық. Сондықтан енді ұлттық тәрбиеге баса назар аударуымыз қажет. Қазіргі кезде «ұлттық дүниені көпшілік оқымайды, көпшілік көрмейді» деген ой қалыптасқан. Ол – дұрыс емес. «Теледидардағы ұлттық бағдарламалар қаржылық тұрғыдан өзін-өзі ақтамайды, ондай бағдарламаларға жарнама берушілер табылмайды» дегенді естіп жатамыз. Менің ойымша, ұлт мүддесі үшін жасалатын дүниелердің бәрін мемлекет толықтай қаржыландыруы тиіс. Оларды жарнамаға тәуелді етіп, жалтақтатудың қажеті жоқ. Егер ұлттық тәрбиені жолға қояр болсақ, онда жастар арасында қатыгездіктің күрт азаятынына кәміл сенемін.
Қазір жастардың тәрбиесін бұзатын жаһандану процесі жүріп жатыр. Ол – баз бір елдердің әлемге үстемдік орнатуға талпынысынан туған дүние. Жаһандану – біртектілікке бастар жол. Егер біз жаһанданудың жетегінде кетсек, ол жақсылыққа апармасы анық. Адамзат Вавилон тарихынан сабақ алуы тиіс. Біртілділік, біртектестік прогреске апармайды. Сондықтан да Алла тағала біртектілікті жойды. Көптектілік пайда болды. Адамзат соның арқасында дамып келеді.
Мен жастармен тығыз жұмыс істеймін. Менің байқағаным: қазіргі жастарымыз жаман емес. Мен олардың талпыныстарына риза боламын. Олар жаңашылдыққа ұмтылып тұрады. Тек біз оларға дұрыс бағыт беріп, ұлттық тәрбиемен сусындатуымыз керек.
– Қызтеке деген ұғымның баяғыдан бар екенін өзіңіз де жақсы білесіз. Бұл – тіршілікте бірен-саран кездесетін табиғи ауытқушылық құбылыс. Алайда соңғы кездері мұндайлардың қатары көбейіп, тіпті біржыныстылар отбасы құра бастады. Сондай-ақ бұрын естіп-көрмеген педофил деген шықты. Жалпы, мұндай құбылыстарды биолог маман ретінде немен түсіндірер едіңіз?
– Мен таяуда бір малайзиялық үлкен ғалыммен сөйлестім. Ол елде де осындай құбылыс етек алып кеткен екен. Ол өз еліндегі осындай құбылыстың қанат жайып бара жатқанын жергілікті халықтың күнделікті жейтін тағамымен байланыстырады. Оның айтуынша, Малайзия халқы сырттан әкелетін тауық етін өте көп пайдаланатын көрінеді. Ал ол тауықтар қолдан азықтандырылады. Оларға жем ретінде өлген құстардың етін, сүйегін кептіріп, ұнтақтап береді екен. Байыптап қарасаңыз, бұл – каннибализмнің бір көрінісі. Маманның айтуынша, осындай жем жеген тауықтардың генінде өзгеріс болып, ол қандай да бір дәрежеде адамның болмысына әсер етеді.
Ал біздегі жағдай қалай? Қызтеке деген – адамның табиғи болмысында жүз мыңнан біреуде кездесетін, хромосомалық ауытқушылықтан пайда болатын ауру. Ал соңғы кезде мұның кең етек жайып бара жатуының астарында әлеуметтік себептер жатыр. Адамзат болмысында ер адам – асыраушы, әйел – отбасын күтуші. Ауыр жұмыс істеу еркекке тән. Соның арқасында ер адам бойында еркектік гормондардың белсенділігі артады. Өкінішке қарай, бүгінгі таңда ерлердің жұмыссыз қалуы, бір орында отырып, ой жүйесімен атқарылатын жұмыстарды істеуі ер-азаматтардың бойындағы еркектік гормондардың белсенділігінің әлсіреуіне әкеліп соқтырып жатыр.
Осындай жағдайды зерттеп жүрген әлем ғалымдары Африка елдерінде мұндай мәселенің жоқ екенін айтады. Өйткені ол елдердің халқы табиғи тағаммен қоректенеді. Әліге дейін ерлер қолына кетпен алып, жер жыртып, қару ұстап, аң аулайды. Онда ерлер мен әйелдер табиғат таңып берген өз міндеттерін атқарып, өз орындарында отыр.
Ал қазір біздің елде әйелдердің белсенділігі артып бара жатқаны байқалады. Қай салада болмасын, әйелдердің үлес салмағы басым болып барады. Бұрын мал шаруашылығы институтының бір тобында екі-үш қыз оқыса, қазір керісінше, үш-төрт қана ұл бала бар. Барлық оқу орындарында да жағдай осыған ұқсас.
Қазір біз гендерлік саясат деп қыздардың иығына артылған жүкті көбейтіп жатырмыз. Мен әйел адамдардың жұмыс істегеніне қарсы емеспін. Бірақ табиғат ер мен әйелдің өмірдегі орнын анықтап қойған. Ең алдымен, адам табиғат артқан сол міндетті атқаруы керек. Не десек те, табиғатты алдай алмаймыз. Жаратылыстың заңдарына қарсы шығып, бұзуға болмайды. Табиғат заңын ескермей бұзар болсақ, оның соңы немен бітері белгісіз.
– Соңғы жылдары жап-жас жігіт-қыздардың беліне жарылғыш зат байлап, өзін-өзі жарып жіберіп, өмірден озып жатқанының куәсі болып жүрміз. Сондай-ақ кей азаматтарымыз сектаға кіріп, бар дүние-мүлкін соларға тарту етіп жатқан жағдайлар кездесіп жатады. Олар мұндай әрекетке наным үшін бара ма, жоқ, әлде оның физиологиялық себептері бар ма?
– Адамды зомбиге айналдырудың психологиялық және физиологиялық жолдары бар. Дәрі-дәрмек, физикалық толқындар арқылы адамды ерік-күшінен айыруға болады. Мәселен, сектаға кірген адам неге бар мал-мүлкін соларға бере салады? Себебі сектаға кірген кезде міндетті түрде қасиетті су ішкізеді. Ал ол суға адамды ерік-жігерінен айыратын дәрі қосады. Суды ішкеннен кейін-ақ адам солар не айтса да мүлтіксіз орындай береді.
Алашқа айтар датым...
Қазір бедеулік жасарып, жастар арасында көбейіп барады. Оның себебін кей мамандар қоршаған ортамен, тұтынып жатқан тамағымызбен байланыстырады. Олардың да үлесі бар шығар. Бірақ, менің ойымша, оның ең басты себебі ұлттық тәрбиенің әлсіреуінде жатыр. Мұны негізсіз айтып отырған жоқпын. Қазіргі қоғамды жоғарғы өркениет деген жалған ұғым жайлап, нағыз мәдениетсіздік тамыр жайып келеді. Қазір газет бетінен, теледидардан жалаңаш дене көрсек, денеміз шімірікпей, жайбарақат қарап отыра береміз. Қазір мұндай көрініске етіміз өліп кетті. Селт етпейміз. Еш қымсынбастан көше ортасында қыз бен жігіт аймаласып, сүйісіп тұра береді. Адамның иығында, ернінде қоздыратын тактилдік нүктелер бар. Мұндай сәтте еркектік гормондар ұрық бөліп, ол қалташаға жиналады. Ал ол ұрық шықпаған соң іште өледі. Өлген соң ол белоктар токсинге айналады. Токсинге айналған соң, ол қасындағы сау ұрықты да улайды. Оның салдары бедеулікке апарады. Бұл мәселені оңтайлы шешу үшін ұлттық тәрбиені мықтап қолға алуымыз керек.