Менің күйеуіммен төсек қатынасымыз соңғы кезде аса жақсы емес. Бірге тұрғанымызға алты жыл болды. Бір баламыз бар.
Үйленген кезде сондай бір өліп-өшкен махаббатпен қосылған жоқпыз.
Маған жасым келген соң әйтеуір күйеуге тию қажет болды.
Күйеуім де отыздан асқан кезі болатын. Сондықтан анау дейтіндей ынтыққан құштарлық дегенді білмейміз. Төсек қатынасы сирек.
Былайша айтқанда, төсектегі іс-әрекеттері әдеттегідей. Өзінің белгілі бір «сценарийі» бар: мені қоздырып, сосын әрекет қылады. Мен оған ненің ұнайтын, ненің ұнамайтынын айтсам: «кәприздерің көбейіп кетті ғой, ана жерімді тиіспе, мына жерімді ұстама«, деп бұрқ етеді.
Иә, мен онша іңкәрлі әйел емеспін. Десем де, маған төсек ләззаты керек!
Мен күйеуіме төсекте не ұнайтынын білмеймін. Былайша айтқанда, жыныстық қатынас кезінде аузына құм құйып алғандай үн шығармайды, ешқандай эмоция жоқ, сезімін білу мүмкін емес.
Алты жылдың ішінде оның рахатқа бөленген-бөленбегенін үстімнен түскенінде ғана түсінемін.
Уақыт өткен сайын оған деген жиіркенішім ұлғая түскендей. Бұған дейін мүшесін аймалап, сүйетінмін. Енді оның иісінен жүрегім айниды… Тіпті өзімен де сүйіскім де келмейді.
Кеше ол: «төсекте сен ештеңе істемейсің, мен ғана тырысып әлек боламын, сен тек жата бересің«, — деп тағы тиісті.
Ау, мен де тырысамын ғой… бірақ, біртекті сценарийден жалықтым. Қандай жаңашылдық ойлап табуға болады? Сол баяғы сүйіс, сол сылап-сипау, сол қатынас.
Сол баяғы жалықтырған көңілсіздік.
Енді міне, онымен мүлдем жыныстық қатынасқа түскім келмейді.
Ойланып жүрмін. Бір нәрсе жасау керек. Не істесем болады?..