Саламатсыздар ма «отбасы - ошақ қасы» айдарының оқырмандары. Еріккенен емес, амалымның жоқтығынан басымдағы жағдайды алдарыңызға жайып салып отырмын. Ақыл кеңестеріңізді берулеріңізді өтінемін. Тұрмысқа шыққаныма 2 жыл болды. Арамызда бір ұлымыз бар. Екіншісіне екіқабатпын. 6 апта болды. Күйеуім екеуміз дәл қазір ренжісіп қалдық. Күйеуім шыны керек төсекке жоқ адам.
Ал мен керісінше жасым небәрі 20-да. 3 аптада 1 рет қосылады. Оның өзінде мен сүйіп бастасам ғана. Өзі болып мені аймалап сүйіп бастау деген жоқ. Үнемі мен бастасам ғана қосылады. Ал қосылғысы келмесе ұйықтай салады. Құрбы қыздарымнан естісем күніге қосылады екен. Күйеуіме жылап та айттым, күліп те айттым. «Неге өзің болып іздемейсің? Неге мен үнемі қайыршы болып сұрап отырамын. Әйел болып саған осылай сұрап отырғаныма ұялып отырмын» деп. Бар айтатыны «шаршадым» дейді. Мені жақсы көреді. Күндіз құшақтасып ойнап, мени жақсы көретінін айтып отырады. Ал түнге келетін болсак аяқ астынан басқаша болып кетеді. Бағана өзі мені аймалап сүйіп оятып алды да. «Ұйықтаймын» деп ұйықтап қалды. Уже шыдамым шегіне жетті де, айттым: «бір жерің ауыра ма әлде мені ұнатпайсың ба. Неге осылай істейсің. Мені мазақ етесің бе? Жаспыз ғой. Үйленгенімізге 20 жыл болған сияқты. Айына аптасына зорға есіне түседі, мен сенің әйелің екенімді» деп жылап өкпелеп жатып калдым.
«Мен шаршадым демалуға мұрша берші» деп көп жаман сөз айтты. «Жәлеп» деп жатқан соң намыстанып, «мен басқадан емес сенен сұрап жатырмын ғой» деп едім, «сұра онда барып» деп тіпті қуып кетті. Соңында «ажырасайықшы» деді. Боқтады. Тепті. «Өмірімді ойран еттің, көзіме көрінбе ертең жұмыстан келгенімде» деп кетіп қалды жұмысына. Таңертең тұрып алып мен де төркініме кеттім. Үйдегілерге не айтарымды білмедім. Бірақ төсек жоқ жерде ерлі зайыптылардың жараса қоюы екіталай секілді. Не істеймін басым қатты.
Ұрсып ауыздарыңызға келгенді жазатындарыңызды білемін. Алайда мені әйел ретінде түсіңіздерші. «Төсекке бола ма» деп ділмәрситындарыңызды да білемін. Бірақ...
Ажар,
VK-әлеуметтік желісінен алынды