Көңілдестен туған қыздың қайғыға толы ғұмыры (Өмірде болған оқиға желісімен)
Менің әкем өзінің әйелі бола тұра менің анаммен көңіл жарfстырған. Анамның аяғы ауырлап қалған кезде жасанды түсік жасатуын сұраған. Алайда менің анам түсік жасатудан бас тартты. Анам өзіне жаңа күйеу тапқан кезде менің жасым 5-те еді.
Ол күйеуі менің болғанымды мүлдем жақтырмады. Күздің бір күні анам мені төсекгімнен оятып алды да , киіндіріп, жол сөмкемді арқама асып, көлікке отырғызды. «демалыста» әжемнің үйінде болатынымды айтты. Кетер кезінде «Мені де түсін. Мен өмір бойы жалғызбын» деді. Кішкентай болғандықтан бұл сөздің мағынасын түсінген жоқпын. Бала көңілмен анам демалыс біткен соң алып кетеді деп жүрдім. Бірақ ол одан кейін келген жоқ. Мені тастап кетті. Әжем төсек тартып жатқан кезде менің жасым 10-ға толды. Жетімдер үйіне алып кетеді деген қорқыныштан өзімнің әкеме хабарластым. Ол мені алып кетуге әрең келісті. Ал оның әйелі жақсы адам болып шықты. Мені құшағын жайып қарсы алды. 14 жастағы ағаммен сол сәтте-ақ тез тіл табысып кеттім. Өгей анамды уақыт өте келе ана деп атайтын болдвм. Бір жыл өткен соң әкем әйелімен ажырасып, жас хатшысымен көңіл жарастырды. Ал анам болса мен үшін сотта жаны шыр-пыр болып күресті. Ақырында мен әкеммен қалдым. Ал әкем мені әжеме жіберді. Анам үнемі келіп тұратын. Соңында бізге көмектескісі келді. Біз әжемнің пәтерін сатып, жақсы ауданнан үлкен үй сатып алдық. Бәрі жақсы болды. Бауырларым жанымда болды. 20 жасқа толғанда өте жақсы жігітпен таныстым. Екеуміз кездесе бастадық. Екеуміздің ара-қатынасымыз 3 жылға созылды. Соңында үзілді. Жұмыстан үйге келгенімде оны өзінің хатшысымен іш киіммен тұрғанын көрдім. Далаға қуып шықтым да,осыдан кейін жаныма жоламауын сұрадым. Бір айдан соң аяғымның ауыр екенін білдім. Ол кезде менің өзімнің баспанам болды. Сондықтан сәбиді дүниеге әкелемін деп шештім. Анама айтқанымда, анам бұл шешімімді қолдады. Дүниеге шекесі торсықай ұл әкелдім. Баламның әкесі бұл жаңалыққа қатты қуанды. Үнемі келіп, хабарласып, жағдайымызды сұрап тұратын болды. Мен оның өз баласымен араласқанына еш қарсы болған жоқпын. Керісінше демалыс күндері бірге қыдыруға рұқса беріп тұрдым. Төрт жылдан соң маған жұмыстағы бір жігіт көңілін білдірді. Қарым-қатынасымыз жақсарып, соңы үйлену тойымен аяқталды. Екеуміз менің үйімде тұра бастадық. Артынан оның ұлыма деген жаман көзқарасын байқадым. Біресе ұлым ойыншығын орнына қоймаған, бірде шұлығы шашылып қалған. Мен күйеуіме ескерту жасап, ұлыма тиіспеуін талап еттім. Менің өмірім бір сәтте астан-кестен болды. Үйге келсем жылаған дауыс пен шыңғырудды естігенде жүрегім тоқтап қла ажаздады. Менің күйеуім 10 жастағы боламды белдікпен сабап жатыр екен. Ал ұлым болса басын бұғып, жерде жатыр. Күйеуім: «Осыдан сен ер баланы құшақтағаныңды көрсем оңдырмаймын. Саған ешқандай анаң көмектеспейді» деп жатыр екен. Мені көре салып, бозарып, баламның жанынан кете қойды. Менің бойымадағы бір аң оянғандай болды. Қолындағы белдікті жұлып алып, оның өзін ұра бастадым. Мен олан тез арада көзін жоғалтып, кетіп қалауын таап еттім. Оны жек көретінімді жеткіздім. Ол сол сәтте маған қарап айғайлап: «Не ол , не мен» деді. Мен оған ауап ретінде: «Тек ұлым. Өмірімді де ұлым үшін беруге дайынмын» дедім. Ол үйден шыққан сәтте мен ұлымның жанына келіп, жағдайды сұрадым. Ол дірілдеп тұрды. Жағдай былай болыпты:Ұлым сабақтан досымен бірге қайтып келе жатқан. Қошатсарда бір-бірін құшақтаған екен. Оны көрген күйеуім баламды жұлқылап , айғайдың астына алған. Артынша сабаған. Біз еш кикілжіңсіз тез ажырастық. Анам мен бауырыма айтқан кезде, олар таңқалды. Оған ештеме тиесілі болмағандықтан, ешқандай дау да орын алмады. Қазір мен жалғызын. Менің екі керемет бауырым мен анам бар. Жиі кездесе бермейтін әжем де бар. Бастысы ұлым жанымда. Мен-бақыттымын.
