Кеше ғана туған күніме салған су жаңа телефоным алтыншы қабаттың терезесінен құлап, түгі қалмай шашылып кетті. Ас үйдің терезесін ашып қойып Мақпалмен әңгімені жіберіп отырғам ғой, кенет есіктің қоңырауы басылғанда жалт бұрыламын деп қолымнан шығып кетті. Бейшараның үш күн ғана ғұмыры бар екен. Осы үш күнде тек жақсы тілек айтқандың қоңырауын қабылдап, банктен звондағандарды игнор жасауға қызмет еттің ғой. Жақсы телефон еді. Ешқандай қарызы да жоқ деп шуласып жатқанда оянып кетіппін. Қуанғаным-айййй. Енді осы түсті кімге жорытсам екен деп ойланып отырмын. Қу дүние-ай, өңімді қойып түсіме де кіріп мазалайтын болыпты.
facebook.com парақшасынан