Төрт үй төменде тұратын бір орыстың апасы қайтыс болған. 80-нен асқан кісі ғой. Соның баласы кездесіп қалғанда көңіл айту керек болды. Солардың ана көңіл айту сөзіне өмірі тілім келмей-ақ қойды. Примите мои соболезнования деген сөздерін айтам. Осындағы соболезнование деген сөзді айтайын десем ылғи саблезывылывание деп кете береді. Іштей үш-төрт рет қайталасам да осылай айтылып кете береді. Содан ана орысқа көңіл айту керек болды. Қасымдағы кісінің тілі келеді екен. Ол образға кіріп тұрып, примите мои соболезнования деді. Ана орыс менен де күтті. Сен не дейсің дегендей мұңайып бетіме қарады. Ал, менің тілім келмейді. Сосын тек тұрмайын дедім де: - Моего тоже вместе примите,-дедім. Ана ыспасиба деді. Дұрыс айттым ба?
facebook.com парақшасынан