Монша мен хауыз тәрізді адамдардың ортақ пайдаланатын жерлерге зең кеселі барларды кіргізбеу керек немесе ондай науқастар ол жерлерге бармауы тиіс.
Саңырауқұлақтар – кеселдің ем-домға қарсылық көрсетуге бейім түрі. Оларды емдеу қиын. Науқас емделіп жазылса да, қайта қозуы мүмкін.
Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) заманында Араб жерінде монша жоқ болатын. Бірақ Ол (с.ғ.с.) ғайыптан берген бір хабарында былай дейді: «Парсы жұрты жақында сендердің қол астарыңа өтеді. Ол жақта монша деп аталатын үйлер көресіңдер. Ол жерге ер азаматтар әурет жерлерін жаппай кірмесін, ал әйелдерді науқас немесе босанған кезде болмаса, жібермеңдер»[22]. Дені сау әйелдердің ауру жұқтыруы мүмкін болғандықтан, моншаға барғанын дұрыс көрмеген.
Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) ер кісілердің моншаға бұтын жаппай кірмеуі керектігін «Кімде-кім Аллаға және ақырет күніне сенетін болса, моншаға жалаңаш кірмесін»[23] деген хадисі арқылы білдірген. Ортақ пайдаланатын жерлерде әурет жерінің ашылуы келеңсіз жайларға себеп болатындықтан тыйым салған.
Адамзат ардақты Пайғамбарымыздың (с.ғ.с.) орнатқан қағидаларын ұстанатын болса, тарихтағы жұқпалы аурулардың ешқайсысы болмас еді.
Расында, Дүниежүзі денсаулық сақтау ұйымы да (ДДҰ) тазалық ережелерін сақтау арқылы осындай нәтижеге қол жеткізуге болатынын айтуда. Өйткені, Исламмен келген ережелер таза өмір сүруге болатынын дәлелдеді.
Ислам адамдардың өмір сүру үлгісін қалыптастырушы дін ретінде келген. Бүкіл адамзаттың кіршіксіз таза ортада өмір сүруге қақысы бар.
Дей тұрғанмен, үлкен қалаларда ғұмыр кешіп жатқан ақырзаман үмбетін қияметке дейін қорғаушы медициналық ережелерді Пайғамбарымыз егжей-тегжейлі түсіндіріп кеткен әрі өзі де сол жолмен өмір сүрген.