Сағат кешкі алтыға қонаққа шақырса, кешікпей тура алтыға бес минут қалғанда келесің. Содан кейін жетіге дейін басқаларды күтіп, зерігіп, өз-өзіңді суретке түсіріп отырасың осылай. “Қазақпыз ғой енді…” I hate this phrase.
Қашан басқалардың уақытын бағалауды, той-думан, әкәку-сәкәкуді азайтып кәсіп игеріп, ілім іздеуді үйренеді екенбіз…
Уақыт - қазақ үшін ең құнсыз дүние, соны ұқтым осы саналы ғұмырымда.
Әсем Ережеқызы
Фейсбуктегі парақшасынан