Мен қақпас жарғанаттай жатып алып екі көзім тас төбеме шыққанша кітап оқимын. Қасқа қай бетімді шымшимындеп абдырап жатырмын. Біреулер қызғаныш деп ойлауы бек мүмкін бірақ бұл тек өз ойым, ой әр адамның өзінікі.
2019 жылы Алматы облысының әкімі Амандық Баталовтың қолдауымен "Жетісу кітапханасы" сериясы бойынша біршама кітап шыққан екен барлығын оқымасамда бір шамасында оқып шықтым сондағы бір ақынның өзіне қиялына қайран қалдым қасқа! Біздің ақынсымақтар төсектің деңгейінен әлі көтерілмепті, ұят, өте ұят!
Ол бейбақ бір сұлуға ғашық болыпты-мыс әлгі қызы басқа біреуге тиіп кетіп әлгі байқұс күнде басына жастанатын жастықты бұтына қысып қиялына ерік береді екен. (Көркемдік кеңес көрмеген болса керек)
Әй көкелерім- ау! Неге ұлттың,тілдің,халықтың,ұлттық рухтың туын көтеріп жырламайсыңдар а?!
Ағаштың астында жатып сүйесің, ағаштың үстінде отырып сүйесің ақындық интеллект қайда?
Махаббатты жырлаған Мұқағалида жастықты бұтына қысып жар етпеген ғой.
Бұл еліктеу ма ?
Әлде ерігу ма?
Ұят ай!
Ол кітапхана сөрелерінде жауыннан кейінгі қаптаған саңырау құлақтан тізіліп тұр тіптен оқуға ұяласың!
Менің прозалық шығармамды а дегенде Ақшолақов аты өшсін деп тізімнен алып тастап ол жерге иек таңдаулылар кіреді деген болатын сол кезде. Енді кітапты оқып вкустары өте жоғары екен деген ойға келдім!
Кейде бір ойып тұрып жазатындар болады Анау Қозыбай сияқты Маулен сияқты олар керемет! Мынау енді масқара.
Ауууу, ақынсымақтар төсектің деңгейінен қашан төрге шығасыңдар?
Ұят ай!
Құрсын!
Ой қасқа!
Ербол Акшолаков
Фейсбуктегі парақшасынан