Құлшылық дегеніміз – Ұлы Шебердің мына ғаламдағы жаратылыс туындысына қарап, ондағы нақышталған құдіретінің, шеберлігінің, білімінің алдында таң қалып, бас шайқап, қайран қалып, қысқасы бойұсынып, бас иіу. Өйткені, күллі жаратылыс − Алла Тағаланың құдіретін, шеберлігін, ілімін, жалғыздығын, ұлылығын танытар жеке-жеке Құдайылық мөр.
Саналы адам қалай ғана Оның құдіретінің, шеберлігінің, ұлылығының алдында Оған мадақ, мақтау айтпай жайбарақат жүре алды. Құлшылықтың мәні осында.
Ғибадат-құлшылық – адамның кемелденуіне, еш нәрсеге қанағаттанбайтын жүрегі жай тауып, шексіз рахатқа қауышуына, денінің саулығына, ақыл-ойының жетілуіне, мінез-құлқының толысып көркеюіне ықпал етеді. Һәм ғибадат-құлшылық – тойымсыз асау нәпсісінің тізгінделуіне себеп. Біз ғибадатымыз арқылы о дүниелік мәңгілік рахатқа, шексіз бақытқа қол жеткіземіз.
Құлшылық дегенде тағы бір ескере кететін жайт – адамдардың игілігі үшін істелген кез келген сауапты іс те құлшылыққа жатады. Мысалы, сіз дәрігерсіз. Науқас жандарға Алла ризалығы үшін адал қызмет етсеңіз құлшылықтың сауабын аласыз. Немесе кәсіпкерсіз. Ауылдағы ел жұмыссыз қалмасын деп сол маңайдан кәсіпорын ашып халықты жұмыспен қамтамасыз етсеңіз, бұл да құлшылық саналады. Бірақ бұлар Жаратушы тарапынан тікелей міндеттелген парыздарды орындағанда ғана ғибадат болмақ.