Негізінде, бес уақыт намазды өз уақытында өтеу парыз. Себепсіз оқымау дұрыс емес. Қаза[1] намаздарды жамағатпен оқуға рұқсат етіледі.
Көпшілік болып намазды қаза етсе, азан шақырады, қамат айтып, намазды жамағатпен оқиды[2].
Әбу Мәриям басынан өткен бір оқиғаны былай баяндайды: «Біз Алланың Елшісімен бірге сапарда едік.
Түні бойы жол жүрдік. Таң намазы таяған уақытта Алланың Елшісі тоқтап, ат-көлігінен түсті де, ұйықтауға жатты. Адамдар да ұйықтады. Ұйқыдан оянғанымызда, күн көтерілген еді. Алла Елшісі азан шақыруға бұйырды. Азан шақырылды. Ол алдынғы екі ракағат (сүннет) намазын оқыды. Сосын қамат айтуға бұйырды. Қамат айтылды. Ол тұрып, бізбен бірге намаз оқыды»[3].
Дауыстап оқылатын намаздардың қазасы да дауыстап оқылады[4].
Оған таң намазы, құптан мен ақшам намаздарының алғашқы екі ракағаты жатады. Имам мен мұқтадидың[5] намазы себебі[6], сипаты[7] және іс-әрекеттері[8] жағынан бірдей, үйлесімді болуы тиіс[9].
Мысалы, бесінді уақтылы оқып жатқан имамның артынан бесін немесе екінті намаздардың қазасын өтеу дұрыс емес. Пайғамбарымыз: «Расында, имам өзіне жамағаттың ілесуі, ізінше еруі үшін тағайындалады. Сондықтан оған қарсы тұрмаңдар»[10], – деген.