Алматыдағы байырғы оқу орны – Қ.Сәтбаев атындағы Қазақ ұлттық техникалық университеті қабырғасынан талай-талай өрен жүйрік өнерпаздар мен әйгілі ақындар қанат қаққан. Атақты «Дос-Мұқасан» ансамблінің осы оқу орнынан гүл жарып шыққаны белгілі. Ақындар – Олжас Сүлейменов, Иран-Ғайып, Роллан Сейсенбаев, Дархан Бейсенбекұлы, Қасымхан Бегманов, Бауыржан Қарабек – аталмыш университеттің әр жылдардағы түлектері. Кейінгі толқын талантты әдебиет өкілдерінің ішінде де осы жерден білім нәрін алып шыққандар аз емес. Мұндай ұрпақ сабақтастығының үзілмеуіне университеттегі «Бәйшешек» шығармашылық бірлестігінің тигізіп келе жатқан үлесі зор десек болады.
Өлеңсүйер, өнерсүйер ұл-қыздардың басын қосып келе жатқан бұл бірлестік сонау өткен ғасырдың 60-шы жылдары клуб болып құрылыпты. Жеке қабырға газеті жарық көріп, қолынан жазу келетін жастар мен түрлі өнер иелерін сол жерде топтастыра бастаған. Есімі аңызға айналған «Дос Мұқасан» ансамблінің алғаш тұсауы аталмыш «Бәйшешекте» кесіліпті. Одан бері бірлестік заман ырғағына сай өрлеу де, құлдырау да кезеңін басынан өткерген. «Дос Мұқасан» тобының әншісі, аталған оқу орнының профессоры Ұлықпан Сыдықовтың басшылығымен «Бәйшешек» жұмысы қайта қолға алынып, бұрынғы қалыптасқан игі үрдістер жаңаша сипат алған. Оған университет жанынан бірлестіктің «Бәйшешек» атты алманахының биылдан бастап шыға бастағанын айтсақ та жетер.
«Бәйшешек» бірлестігінің біз бүгін сөз еткелі отырған кейіпкерімізге тікелей қатысы бар. Әдеби бірлестігінің бүгіндегі жетекшісі – ақын, жазушы, сатирик, ұстаз һәм ғалым, Жазушылар одағы «Найзагер» сатириктер қауымдастығының мүшесі – Аспандияр Әденұлы Өмірбековті Алматыдағы жоғары оқу орындарында шығармашылықпен айналысатын жастар жағы жақсы біледі. Алматыдағы әйгілі университеттердің жас таланттары Аспандияр басқаратын осы бірлестіктің белсенді мүшелері. Бәрінің бас-аяғы 150-ге тарта. Әр аптаның сейсінбісінде жастардың шығармашылығын шыңдап, елге танымал қаламгерлермен мазмұнды сұхбаттар ұйымдастыруды игі дәстүрге айналдырған бірлестіктің жастарға берері көп.
Бірлестіктің бас бапкері А. Әденұлы студент кезінде, Қазақ Ұлттық университетінің филология факультетінде оқып жүргенде-ақ ақындығымен танылған. 1990 жылы Алматы қаласы бойынша өткен, Республикадағы тұңғыш ұйымдастырылған «Жігіт сұлтаны» байқауында бас жүлдені жеңіп алған. Әдебиеттің проза, поэзия, сатира, драматургия жанрларында бірдей қалам тартып жүрген бесаспап дарын иесінің бірнеше ән-өлеңдері әр жылдары түрлі жүлделі орындарға да ие болған.
Аспандиярдың «Атамекен аманаты» атты жыр жинағы мен «Той алдындағы топалаң» атты сатиралық кітабы жарық көрген. Осы кітаптарды оқыған адам Аспандиярдың туған жерге деген ыстық ықыласын, ақындық, жазушылық әлеуетінің осал еместігін, сөз мәйегін білетін, қалыптасқан қаламгер екенін мойындайды. «Атамекен аманатына» алғысөз жазған марқұм ақын Жеңіс Қашқыновтың сөзімен айтсақ: «Созақ көтерілісі жайлы жазған Аспандиярдың «Аллаху» поэмасында көтерілістің шығу себебі, немен біткені айқын көрініс тапқан. Ақын бір Созақтың мұң, шері арқылы бар қазақтың мұң-шерін жыр етеді. Оқиғаны тау тілімен, жел тілімен, әсіресе күй тілімен суреттеуі әсерлі шыққан». Автордың аталмыш деректі поэмасы тікелей Ұлттық Қауіпсіздік Комитеті мұрағатындағы деректерді пайдалана отырып, 1930 жылдары ел ішінде орын алған дүрбелең кезеңді жатық суреттейді. «Баба Түкті Шашты Әзіз», «Қарабура» атты поэмаларында қазақ жерінде өткен тарихи тұлғалардың бейнесін лайықты көрсете білген. Бұдан бөлек кітаптан құлашты кеңге сермеген, әуезді ойға толы, айшықты да әсем, өміршең өлеңдердің талайын кездестіруге болады.
Ал таяуда жарық көрген «Той алдындағы топалаң» кітабы – Аспандиярдың қазақ сатирасының белді өкілі екенін молынан айғақтайды. «Бір сүйсінгенім, Аспандияр шығармаларында сатираның сайқымазақ түрі басым ба деп қалдым. Суреттің тілімен айтсақ, «сайқымазағымыз – карикатура» ғой. Бұны сатиралық шығармашылығындағы жеке ерекшелігі деп түсінеміз. Анаған, мынаған еліктеу, солықтау жағы да байқалмады. Өз тілі, өз стилі қалыптасқан сатирик» депті кітапқа алғысөз жазған көрнекті сатирик Үмбетбай Уайдин. Әр жылдары «Ара – Шмель» журналында жарық көрген сатиралық повесі мен әңгімелері, интермедияларының басын құраған аталмыш кітабында автор қоғамның ащы шындығын сайқымазақ әзілге орап берген қыршаңқы тілімен аяусыз әшкерелейді. Бұл сатиралық кітабы Аспандиярдың ақындық аңғарымпаздық пен жіті байқағыштықтың нәтижесінде дүниеге келген, өзіндік қолтаңбасын танытқан туындысы.
Мәдениет министрлігінің «Құрмет» грамотасы мен «Айрықша еңбегі үшін» медалінің иегері, техника ғылымының кандидаты, 50-ге тарта ғылыми еңбектің, бір оқулық, бір монографияның авторы Аспандияр Өмірбеков ұстаздық, ғалымдықпен қатар өнімді шығармашылық қызметпен айналысуда. Қазір XVIII ғасырда өмір сүрген тарихи тұлға, құба қалмақпен қырғын соғыста Абылай ханның хас батырларының бірі болған Жиенбет Байқошқарұлы жайында көлемді прозалық еңбегін аяқтау үстінде. Ұлыс тарихы, тарихтағы тұлғалар туралы сыр шертетін бұл туындысы ұзақ жылдардағы зерттеу еңбегінің нәтижесі. Қалам ұшына азық етер ойдағы туындылары жетіп артылады. Бұл – ер жасы 50-ге енді толып марқайып отырған, аспайтын да саспайтын Аспандиярдың алар асуының алда да биік екенінің айғағы.