Көк байрақпен тағы да қоқыс тасыдық...

Көзіміздің қарашығындай сақтауға міндетті едік. Төрімізде тұрып, салтанатты күніміздің сәнін келтіруге тиісті еді. Олай болмады. Қыран бейнеленген Туымыз әнебір жылдары ішкиімімізге дейін «кіріп кетіп еді». Алтын шаңырағы алыстан көз тартар Елтаңбамызды күлсалғышқа «салып» түкірдік. Әнұранымыздың да әжуа болған кездері аз емес. Айтудың өзі ұят сорақы жағдай Атыраудың көшелерінде де қайталанды.
Қалалық «Ақжайық» газетінің Әсел есім­ді оқырманы Табиғатты қорғау про­ку­ра­турасының маңынан өтіп бара жатып, Мем­лекеттік туды жерге жайып тастап, тазалық жұмыстарын жүргізіп жатқандарды ұялы телефонға түсіріп алады да, редак­ция­ға жолдайды. Сорақысы, өз­дерін сурет­ке түсіріп жатқанын көрген жұ­мыс­шылар айыл­дарын жимастан, көше­дегі күл-қоқыс­ты қасиетті Тудың үстіне сала беріпті...
Ұзаққали ЕЛЕУБАЕВ, экс-депутат:
– Бұл – ұлттық қасірет. Неге осындай жағдайлар өзге елдерде емес, өзіміздің Қазақстанда орын ала береді? Жасы­ра­тыны жоқ, біздің спортшыларымыз Әнұранды білмейді. Өйткені олардың басым бөлігі – шеттен келіп, жалданып жүргендер. Оларға бәрібір: көк қағазды қалталарына басады да, елдеріне кете барады. Мемлекеттік рәміздерімізді бұлайша қорлатып қою біздегі патрио­тизм­нің төмендігінен және ұлттық идеологияның жоқтығынан дер едім. Жауапты министрліктер талапты күшей­тулері керек және заңды қатайтып, саяси мән берілуі тиіс.