"Баланы қоқысқа тастапты", "Жолға лақтырып кетіпті", " Əжеханадан табылыпты"....
Шулап жатырмыз бəріміз.
"Əйелдер, қыздар оңбағандар", бəз біреулер "пи..., беттеріңе түкірдім " деп атойлап кеттік ...
Біз кімбіз соншалықты оларды айыптайтын?
Қазақстан əйелдерінің (статистикаға қатысы жоқ) шамамен 35-50% мойындарында түсік тастау (аборт) ілініп тұр. Неге?
Сенім жоқ əйелдерде, ерлеріне сенбейді. Себеп көп, тұрмыс жағдай деп жатамыз.
Баланы қаламай, қашып, телефонын өшіріп, нөмірлерін ауыстырып, "құмға басын тыққан" ерлер қаншама. Əйелдің одан əрғы өмірі оны қызықтырмайды, қызықты өмірін кезекті қызбен өткізіп жүре береді. Əрине, барлығы емес. Көпке топырақ шашудан аулақпын.
Қиындық əйелде. Шарасыз, қолдаусыз аяғы ауыр қыздар, əйелдер тығырықтан шығар жол мен шешімдер іздей бастайды. Біздің қазағымның "менталитетімен" үйде босану тозақпен бірдей. Қате бассаң таяғын ала жүгіріп, үйден қуатын ата-аналар қаншама. Не істейді əйелдер? Өздеріңіз көріп отырсыздар нəтижесін.
Əйелдерді жақтап отырғаным жоқ, бірақ қорыққанда ақыл-сана факторы істемейді. Ата-анамен, жауапсыз ЕРКЕКТЕР де кінəлі.
Бəріміз кінəліміз. Бəріміз де жауаптымыз.
Себебін емес, тек сол жағдайды кінəлаймыз...
Айғайлап, байбалам салғанымызша сабақ алып, балаларымызды дұрыс тəрбиелейік....
Тамара Ахатаева
Facebook-тегі парақшасынан