Менің анам. Ана туралы шығарма

Менің анам ерекше жан. Ол расымен де ерекше. Неге дейсіз ғой? Себебі, біріншіден, ол менің анам, екіншіден оның менің өмірімдегі орны ерекше.

Үшінші ерекшелігі оның болмысында. Анашым мен үшін әлемдегі ең сұлу адамдай. Оның жүзіне біткен әжімі де, аласа бойы да, дене бітімі де әдемі. Ол өте еңбекқор жан. Өзі таң атқаннан кеш қарайғанға дейін бір тыным таппайды. Ана үшін баланың орны қашан да ерекше. Бала десе ішкен асын жерге қойып, түн ұйқысын төртке бөлетінр жан тек ана ғана болса керек. Аналар қашан да ең жоғарғы қошемет пен құрметке, сыйға лайықты. Өскенде анамды Меккеге алып барғым келеді. Әлемнің 7 кереметін көрсетпесем де, ғаламның ең көрікті жерлеріне алып барғым келеді. Ангамның алдында әрдайым қарыздармын. Ол мені үнемі демейді. Шынымда да ол менің қаншалықты әлсіз не қаншалықты дәрежеде екенімді көре тұра мен үшін үнемі дуа жасайды. Менің әр жеңісіме өз жеңісіндей қуанады. Мені үнемі әлпештеп, мақтап отырады. Мен анамның мәңгілі құлыны болып қалатындаймын. Мен анамды қатты жақсы көремін.