Жаңбыр жауған сайын қолшатырды ойлап тапқан адамға іштей риза боламын, бірақ, өкінішке қарай, оның кім екенін, қай заманда өмір сүргенін білмейді екенмін.
Айнұр МЕДЕТҚЫЗЫ, Алматы қаласы
Бүгінде жауын мен қардан қорғайтын құрал ретінде ең қажет аксессуарға айналған қолшатырдың тарихи отаны деп Қытайды, Египет пен Үндістанды атауға болады. Алғаш ол б.д.д ХІ ғасырда патшалар мен ақсүйектер қауымын бетіне шыбын жолатпай желпитін желпуіш әрі бетіне күн түсірмейтін шатыр ретінде қолданылған да, салмағы екі келідей, ал ұзындығы 1,5 метр болыпты. Египет пен Вавилонда тіпті қолшатыр биліктің символы мәніне ие болып, оны қолдану құқығына тек патша әулетінің мүшелері ғана ие болса керек. Ал қолшатырды жауыннан қорғайтын құрал ретінде алғаш 1750 жылы Ұлыбритания тұрғыны Д.Хэнвей көшеге ұстап шыққан. Әрине, оны қазіргі қолшатырмен салыстыру қиын, тек ұзын ағашқа шүберек жауып қолданған. Дегенмен сол арқылы ол адам баласының миына бұрын кіріп-шықпаған идея сыйлады. Содан ғасырға жуық уақыт өткенде барып, 1852 жылы ағылшын өнертапқышы С.Фокс дәл қазіргідей жиналмалы қолшатырды өндіріске ұсынған.