"Итсіңдер сендер, малсыңдар..."
Анаңызға біреу өйстіп айтса, үндемей қарап тұрар ма едіңіз? "Басын жұлар едім", "көрсетер ем"-деген сияқты пікір жазатын шығарсыз төменде. Біраз жігіттің намысына тиіп кететін шығармын. Бірақ батырлар интернетте екен. Өзім куә болған екі жағдайды айтайын.
Бір концерттің дайындығына кешіккен анаммен қатар екі әріптесімді директордың орынбасары ең жаман сөздермен балағаттады. Менен жасы үлкен азаматтың біреуі де үндемеді ғой, шіркіндер. Шыдай алмай, зАМ-ға қарсы шықтым. Бір-екі жұлқып ем, кері айналып кетіп қалды. Ертеңіне менсіз жиналыс өтті. Осы жағдайға куә болғанның бәрі "Руслан дұрыс істемеді, үндемей қоя салу керек еді" депті. Осы екіжүзділер сол сәтте еркексің, ЗАМның өзі тайып тұрды сенен қорқып, ертең директор сұраса сені жақтаймыз деген еді. Араша түсем деп "хулиган" болып қалдым...
Айқай-шудан оянып кеттім. Вагондағы жалғыз орекең жолсерік әпкені боқтап жатыр екен. Таң қалғаным - вагонда кемі жиырма еркек отыр. Біреуі орысқа "еу" деуге жарамады. (Құдай куә ғой, түкіргенім бар мақтангершілікке) Әлгінің кеңірдегінен қысып, кешірім сұраттым. Біраз уақыттан кейін бір үлкен кісі жаныма келіп "Артық кеттің, негізі. Сенікі аздап дұрыс болмады" деді(( Түсінгенім &ndash бас көтергендерді агрессор, басбұзар дейді екен бүгінде. Солай аталып кетуден қорқа ма, білмеймін, әйтеуір араша түсушілер, жанашырлар азайып кеткен сияқты. Қызметімнен айырылсам да бастық-пастықтарға жағынып, жалтақтай алмайды екем. Агрессор-магрессор, макгрегор десе де бәрібір маған. Бастықтікі дұрыс болмаса, дұрыс емес деп айта алуың керек. Жалтақбайлар жақпайды маған.
Руслан Жылқыбай
Фейсбуктегі парақшасынан