Бұл дүние және дүниедегі барлық нәрсе: адамдар, жан-жануарлар және басқалар – пәни, яғни тұрақсыз, мәңгі емес. Бір заман келіп, осы дүниедегі адамдар мен хайуанаттар өледі, дүниедегі бар нәрсе өтеді. Сол уақытты ақырзаман деп атайды. Ақырзаманның қай уақытта болатынын Алла Тағаладан басқа ешкім білмейді.
Өлген және жоқ болып кеткен мақлұқатты Алла Тағала қайта тірілтеді. Шіріген және әр тарапқа шашылған денелер жиналып, бұрынғы тірі күйіне келеді. Қабірлердің үсті жарылып ашылады да әр пенденің жаны өз денесін тауып, оған кіреді. Адамдар ұйқысынан оянған тәрізді қайта тіріледі, қабірлерінен шығып, Махшар алаңына жиналады. Ол жерде Алла Тағаланың періштелері пенделердің дүниеде істеген амалдарын әділеттік және туралық таразысымен өлшеп, марапаттарын толық береді және жазаларын белгілейді. Имансыздар тозаққа ұлақтырылады. Дүниеде Алла Тағала бұйырған амалдарды бұлжытпай орындап, Алла Тағала тыйған істерді жасамаған иманды, салиқалы кісілер мен күнәлары кешірілген мүминдер жәннатқа кіреді. Бірақ, күнәлары кешірілмеген мүміндер күнәларының мөлшеріне қарай тозақта жазаланады. Жазалары аяқталғаннан кейін ол жерден шығып, олар да жәннатқа кіреді. Имансыздар тозақта, ал имандылар жәннатта мәңгі қалады. Жәннатта қалған кісілер де, тозақта қалған кісілер де ешқашан өлмейді, мәңгі тірі болады.
Хасан Аманқұловтың "Ғибадат" кітабынан үзінді
mazhab.kz