Балалардың басым көпшілігі кітап оқуды мүлде қойғаны, соның салдарынан ұлт болашағы саналатын тұтас бір буынның, жалпы, интеллектуалдық деңгейінің төмендеп бара жатқаны бүгінде аз айтылып жүрген жоқ. Аталған мәселенің барған сайын қордалана түсуіне кітап өнімі бағасының қымбаттауы, жалпы, таралымның төмендеуі, кітап дүкендерінің еліміздің тек ірі қалаларында ғана болуы, балалар кітаптарын орталықтандырылған жүйе арқылы сатып алу үрдісінің жоқтығы, ал баспагерлер мен кітап таратушылардың жанайқайына билік орындарының құлақ аспауы да себепкер болып отыр.
Сенімді дереккөздерге жүгінсек, балалардың кітапқұмарлығына қолдау көрсету туралы заң қабылдап, арнайы ұлттық бағдарламаны жүзеге асырған әлемдегі жалғыз мемлекет Жапония екен. Осы заң аясында балалар әдебиетінің халықаралық кітапханасының Жапонияның Ұлттық парламенттік кітапханасының бөлімі ретінде жариялануы ең негізгі шаралардың бірі болған. 1947 жылдан бастап елде жыл сайын кітап оқу аптасы өткізіліп келеді, ал 23 сәуір – ұлттық мереке, яғни Балалардың кітап оқу күні деп жарияланған. Ал Норвегияда мәдениет жөніндегі кеңес балалар мен жасөспірімдер кітабын міндетті түрде сатып алу жоспарын жасаған. Сол бойынша ересектер әдебиеті мен балалар кітабы таралымының белгілі бір бөлігін үкімет баспалардан сатып алып, кітапханаларға таратады. Осының нәтижесінде баспагерлер балалар әдебиетінің таралымын көтеруге мүмкіндік алған. Сонымен қатар мемлекет балалар жазушыларының қаламақысын таралым құнының 22 пайызына дейін көтерген. Ал оның 10 пайызын – баспа, 12 пайызын Мәдениет жөніндегі кеңес төлейтін көрінеді. Бұл ретте Сингапурда да елді елең еткізерліктей бағдарламалар бар. Мысалы, онда соңғы бірнеше жылдан бері «Өмірге оқу үшін келгендер, бір-біріне бауыр басу үшін оқитындар» бағдарламасы табысты түрде жүзеге асырылуда. Бұл бағдарлама бойынша кітап оқу ата-ана мен бала арасындағы байланысты нығайтуға ықпал ететін әрекет түрі ретінде қарастырылады. Оған Ұлттық кітапханалық кеңес жетекшілік етеді. Жаңа туған әрбір нәрестенің ата-анасына «Бала күтімі жөніндегі жинақ» беріледі. Оның құрамына ата-анаға қажетті телефондар тізімі бар ақпараттық журнал, бүлдіршіндерге арналған өлеңдер мен ертегілер топтастырылған компакт-диск, «Сәбидің даму картасы» және төрт-жеті жас аралығындағы бала іс-әрекетінің күнтізбесі, бастауыш мектепке дайындық барысына арналған нұсқаулық кіреді.
Балалардың кітап оқуға деген қызығушылығының төмендеуін мамандар мектепте қалыптасқан жағдаймен байланыстырады. Олардың пікірінше, орта мектептерде сапалы филологиялық білім беру жоққа тән, балалардың кітапқа ынтасын өзіміз төмендетіп жүрміз. Мысалы, бастауыш сыныптардан бастап-ақ, негізінен, техникалық оқу жылдамдығы талап етілетіндіктен, балалар белгілі бір мәтіннің мағынасын түсіну жағына мән беруді қояды.
Осы жайттардың барлығы жас ұрпақтың кітапқа деген ынта-ықыласын арттыруды ерте бастан қолға алу қажеттігін аңғартады. Бірақ бүгінгі өскелең ұрпақты не нәрсеге үйреткен жөн? Еліктеуге тұратындай лайықты кейіпкер, үлгілі қаһарман ретінде кімді ұсынған абзал? Міне, бұл – әдебиетші қауым мен баспагерлер жан-жақты ойласатын мәселе. Осы орайда балалар кітабын басуға мемлекет тарапынан арнайы қолдау көрсетілуі тиіс екендігі – авторлар мен баспалардың, кітапханалар мен оқырмандардың қай-қайсысына да түсінікті жайт. Бұған қосымша, бәлкім, ең үздік балалар басылымына бәйге жариялау, балалар әдебиеттерін шығаратын баспаларды көбірек қаржыландыру, кітапханалардың балалар әдебиеттерін сатып алуына демеушілік жасау шараларын да тездетіп қолға алу керек шығар.
Жас ұрпақ кітаптан қол үзіп қалмасын десек...
Последние статьи автора