Нұрай «Әнім менің –сырласым» ән кешіне шақырады

Дәстүрлі әнді, сырлы әуенді, сыр­шыл сезімді аңсасаңыз, халық ән­дерінің кәусарына қанып, Абай­дың, Біржан мен Ақанның әндерімен су­сындағыңыз келсе, Астанадағы «На­зарбаев орталығын» бетке ал, ағайын! Мамырдың 30-ы кү­ні осы орталықта белгілі әнші  Нұ­рай Танабаевтың «Әнім менің – сыр­ла­сым»  атты шығармашылық ән кеші өте­ді.

Ата­дан балаға жетіп, қаншама ұрпақтың құ­л­ақ құрышын қандырған дәстүрлі ән-жы­рымыз бабалар тарихын, мұңы мен ар­манын арқала­ған ақпаратқа толы екені сөз­сіз. Бі­рақ өкі­нішке қарай, бүгінгі ұрпақтың бойына біз осынау  асыл нәрімізді толық сіңіре алып жат­қан жоқ­пыз. Өйткені халық ән­де­рі секілді баға жетпес байлығы­мыз­дың насихаты  аз. Сол се­бепті де біз осы кеш­тің алдында әншіге ар­найы жолы­ғып, халық ән­дерінің орын­дау­шысын тағы бір та­­ныс­ты­ра кеткенді жөн көрдік. Ән айтуда өзін­дік орындаушылық мақамымен ерек­­ше­ле­нетін Нұ­рай Танабаевқа бұл өнер кін­дік қа­ны тамған өңір­ден жұғысты болған се­кіл­ді.   Өйткені ол Кү­ләш, Манарбек, Ма­ғауия Хам­­зин секілді да­рындар туған өңір­де, Қа­ра­ғанды облысының Ақ­тоғай ау­да­нында дүниеге кел­ген болса, екін­ші жағынан  Әсет Най­ман­баев­тай  дүлдүл ән­шінің  тікелей ұрпағы  ретінде де  бо­йын­­да  асыл­­дың  сынығы  бар екені анық. Сон­дықтан да болар, алдыңғы толқын аға­лардың өнегелі мұ­­расымен сусындаған Нұ­рай да өнердің өріне қа­нат қағады.  Қо­ңырат ауылынан түлеп ұшқан ол Ал­ма­тыдағы эстрада-цирк өнер студиясына Жә­нібек Кәрменовтің класына түсіп, ке­йін­нен Қайрат Байбосыновтай ағасының тә­лімін алған екен. 
«Өнердегі  алғашқы еңбек жолымды жол­да­мамен 1989 жылы Жезқазғанға, фи­лар­мо­ния­ға барып бастадым. Осында театр­дың ре­жис­сері Жанат Қажиев деген аға­мыз мені тың­­дап көріп, театрға «Қыз Жі­бек» спекта­клін­дегі Шегенің  рөліне ша­қырды. Сөйтіп, Шеге рө­лі арқылы ал­ғаш рет театрмен қауышып, ак­терлік өнер­ге ауысып кеттім», – деген Нұрай Ер­­лісұлы Астанаға да Целиноград болып тұр­ға­нында, 1991 жылы Қалибек Қуа­ныш­баев атындағы Қазақ музыкалық дра­ма театры ашылғанда Жақып Ома­ров­тың шақы­руы­мен келіпті.  Осы театрда жү­ріп талай ке­йіп­кер­дің рөлін ойнағаны өз алдына, Оразбек Бо­ды­қов­тың «Ай­нал­дым, ақмаң­дайлым» пьесасы бо­йын­ша Қа­зақстанда бірінші болып Шәмші Қал­дая­­қовтың рөлін сомдаған да – өзі. Осы­лай­ша, Қал­леки шаңырағына біраз жыл қыз­мет еткен Нұ­рай Танабаев өзі айт­пақ­шы, «ат айналып қа­зығын табады» деп, 2009 жылы әншілік өнерге қай­­та оралып, Астана мемлекеттік филар­мо­ния­­сына ауы­сады.  Бірақ бұған қарап, 2009 жыл­­ға де­йін әншіліктен қол үзіп қалыпты деуге та­ғы негіз жоқ.  1992 жылы театрда істей жү­ріп, Ақ­молада өткен Әміре Қашаубаев кон­курсы­ның лауреаты атанғаны  да сол сө­зіміздің ай­ға­ғы. 
Нұрай Танабаев, әнші, Астана мемлекеттік филармониясының Халық әні бөлімінің солисі:
– Бұл менің жеке шығармашылық ән кешім. «Сарыарқа» ұлт-аспаптар ан­сам­блі­нің сүйемелдеуімен осы кеш­те халық әндері мен халық ком­по­зи­тор­­ларының әндерін, Абай­дың, Бір­жан­­ның, Ақан серінің әндерін орын­­дамақпын. Оның ішінде Нұрғиса Ті­лендиевтің де әні бар. Сол секілді Жақ­­сы­кел­ді Сейілов ағамыздың ке­йін­гі кездері көп орындала бермейтін, сө­­зін Қайырбек Сә­дуа­қасов деген аға­мыз жазған «Сүйінші» де­ген әнін де бар нәрімен  халыққа жет­кіз­бекпін.