ҚАЗАҚТАРДЫ ҚАЗАҚҚА ТАНЫСТЫРУ
НЕМЕСЕ БІЗ НЕГЕ МЕЗГІЛІНЕН БҰРЫН ҚАРТАЙДЫҚ?
Мойындауға тура келеді. Біз қартайдық. Өйткені қайғы ойлай бастадық. Күлкі азайды. Ол тіпті де болмай жатып ортайу емес. Осы сөздерді қарудың дүбімен емес, сананың тілімен жазып отырмыз. Шоршып түспеңіз. Шошып та кетпеңіз. Сұрақ мынау: Біз өркениетте адасып кетпейміз бе?
Маңымдағы орыс тілді қазақ әріптестерден сұраймын ғой. «Сендерде неге ұлттық мұраға деген сүйіспеншілік жоқ? Қазақ тілін білмей қалу қабырғаларыңды қайыстырмай ма?», - деп. Жауаптары көңілден шығады. «Біз қашанғы қос тігіп, қымыз ішіп жата береміз. Шығайық та өркениетке». А, иә ол біздің еркін аударма. Дәлме-дәл тәржімесі мынау: «Бүкіл әлем өзгеріп жатыр ғой. Ұлтқа бөлінуді қоятын кез келді. Таңдау еркі өзімізде. Баяғы ән мен күй сол ескі заманда қалып қойған. Өзгеше ойлауымыз керек, енді. Жаңаша! Түсінесіз бе? Сіз айтқан Тәттімбет пен Қазанғапсыз да биікке самғауға болады. Үкілі Ыбырай дедіңіз бе, онымен алысқа ұзай алмайсыз. Көштен қалмау керек». Қартайғанымды ұқтырды. Бастарын шайқап күлді. Біз күле алмадық. Шынында да иен далада, әлгі қоста отырып қалыппыз. Күбіден қашан қымыз құйылады деп бекер тосамыз. Кола! Міне, сусынның төресі. Соған неге миым жетпейді?
Қазақ тілді қазақ әріптестеріме орыс тілді қазақ әріптестерімнің айтқанын жеткіздім. Бәрі де ашуланды. Анау достарды жерден алып, жерге салды. Сосын сұрақ қойдық. «Өздерің Қазанғапты соңғы рет қашан тыңдадыңдар? Тәттімбеттің неше күйін атай аласыңдар? Дәнеш Рақышевті білесіңдер ме? Мәдениет Ешекеевті ше?». Бастарын қасып отырып қалды. Өжеттеуі ғана үн қатып, «Ой, аға шынында да сіз қара қоста қалып қойыпсыз,ә. Тым болмаса «Мұзартқа» дейін жақындасаңышы. Оның бергі жағында Қайрат Нұртас бар. Сіз атаған авторларды туыстарынан басқа ешкім білмейді».
Көз алдым тұманданып кетті. Шынында да мүлдем қартайып кетіппіз ау... Достарымның арасында қарттар бар ма? Біздің түсінікте әрі ұғымда сіздер де ерекше жас көрінесіздер... Оны жақында зерттеп көреміз біз...
facebook.com парақшасынан