Бір күні бір кісі Мұхаммед (с.ғ.с.) пайғамбардан :
-Күйеу балаңызды не үшін құрметтейсіз?-деп сұрады.
-Сен оны шынымен білгің келеме?
-Иə,о Расулл.
-Сен жақсылап ойланып ,анық білгің келсе ертең кел.Əлгі кісі ертесіне айтылған уақытта келді.
-Əліде білгің келеді ме?
-Дəл солай.
-Ендеше қапқа көтергеніңше құм салып алып кел.Пайғамбар(с.ғ.с.) айтқан соң əлгі кіс қапқа аямай құм толтырып алып келеді.
-Енді осы қапты иығыңа қойып мен келіп түсір дегенімше көтеріп тұрасың.Қапты жерге түсіруіңе болмайды.Басқа біреу көтерсе болады.Тек жерге түспеуі тиіс.
-Жəрайды,-деп əлгі кісі қапты көтеріп тұра берді.Түс болды пайғамбар жоқ.Кеш болды жоқ.Өзі құлауға айналған соң өтіп бара жатқан бір жігітке:
-Інім мына қапты көтеріп тұршы.
-Оны не үшін көтеруге тиіспін?
-Ақысын төлеймін.
-Ақысына не бересің?
-Не сұрасаңда беремін.Сонымен қапты жас жігіт көтеріп тұрған кезде пайғамбар(с.ғс.) келді.
-Дұрыс қап жерге түспепті.Сен мына жігітке қапты көтергені үшін ақысына не беретін болдың?
-Не сұрасада беретін болдым.
-Дұрыс.Сен мына жігітке қапты бір мезгіл көтергені үшін не сұрасада беремін дедің.Солай ғой?
-Солай,солай.
-Ал мен,бар жағдайын.жасап яғни менің мойнымда отырған,мен бағып қағып тамақ киім беріп отырған қызымды менің мойнымнан түсіріп өз мойнына алған жанды неге құрметтемеймін?-деген екен Мұхаммед(с.ғ.с).
Абдірейім Өміров
Facebook-тегі парақшасынан