Әбу Һурайра (р.а.): «Бір күні Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) бір топ адаммен әңгімелесіп отырғанда бір бәдәуи (шөл даланың тұрғындары) келіп одан: «Қиямет қашан болады?» деп сұрады.
Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) әлгі бәдәуидің сұрағына жауап берместен әңгімесін әрі қарай жалғастыра берді.
Сонда кей адамдар өзара: «Алла елшісі (с.ғ.с.) бәдәуидің айтқанын естіді, алайда қойған сұрағын ұнатпады», - десе, енді біреулері: «Жоқ, ол оның сөзін естімеді», - десті.
Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) сөзін тәмамдаған соң: «Қиямет күні жайында сұраған қайсысың?» - деді.
Сонда әлгі бәдәуи: «Уа, Алланың елшісі! Мына мен едім», - деді.
Пайғамбарымыз (с.ғ.с.) оған: «Аманат жоғалған кезде қиямет-қайымды күте бер» - деді.
Бәдәуи: «Ол қалай жоғалады?» - деп қайта сұрады.
Сонда Пайғамбарымыз (с.ғ.с.): «Іс (ғылым, басшылық секілді маңызды қызметтер) лайық емес адамдарға табысталған кезде (аманатқа қиянат жасалған, міне, сонда болады) қиямет-қайымды күте бер», - деп жауап берді», - деген (Бұхари, илм 2/риқақ 35).