Ілгеріде америкалық бір ғалым көп жұрт бақыт деп санайтын бірқатар ізгіліктер қағазға тізіп шығады. Денсаулық пен сүйіспеншілік, қарым-қабілет, байлық пен атақ-даңқ бұл тізімге алдымен тіркеледі. Сөйтіп үлкен жаңалық ашқандай көңілі шалқып келіп, осынау бақыт тізімін бір данышпанға тәкаппарлана ұсынады.
Сонда данышпан: «Тамаша тізім жасапсың. Бірақ ең маңызды бір нәрсені ұмыт қалдырыпсың ғой» деп, қарындашымен әлгі тізімге «жүрек байлығы» деген бір ауыз сөз қосып қояды. Содан соң: «Алла әркімге де ақыл-ес пен денсаулық беруі мүмкін. Ал жүрек байлығын таңдаулы құлдарына ғана нәсіп етеді» - деп ескертпе жасайды. Ә дегенде, бұл сөз жаңалық ашқан кісіге сенімсіздеу көрінеді. Сөйтіп елу жыл бойы жүрек байлығы жөнінде тәжірибелер жасап, зерттеулер жүргізеді. Ақыры, әбден қартайған шағында мынадай ой түйеді: «Бұл өмірде кез келген адамның түпкі іздейтіні жүрек байлығы мен жан тыныштығы екен. Бұдан өзге ешнәрсе адамды бақытты етпейді. Жүрек байлығы болса, мал-дүниесіз де, тіпті денсаулықсыз да адам көңілі шат болғанын өз көзіммен көрдім. Расында да, жүрек бақыты ең көне лашықты хан сарайына айналдыра алады. Ал жүректің жұпынысы патша сарайын да қараңғы қапас зындан етеді».
Міне, бұлар жарты ғасыр зерттеу жүргізген америкалық доктордың ең шынайы тұжырымдары.