Омар ибн Хаттаб (р.а.): «Бір күні Аллаһ елшісінің (Оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын) алдына бір топ тұтқын әкелінді. Олардың ішінде (бауыр еті баласынан ажырап, көкірегін сағыныш оты кернеген) әлдебір әйел ары да, бері де жүгіріп, көп тұтқынның ішінен бір сәбиді тауып алып, құшақтап бауырына басып, оны емізуге кірісті. Мұны көрген Пайғамбарымыз (Оған Алланың игілігі мен сәлемі болсын) бізге: Қалай олайсыңдар, мына әйел бауыр еті баласын отқа тастай ма? - деді. Біз: Уаллаһи, тастамайды - дедік. Сонда ол: Шынында, Алла Тағаланың құлдарына деген мейірімі мына әйелдің баласына деген мейірімінен әлдеқайда артық - деп айтты» - деген.
(Бухари, Муслим риуаят еткен)