Отбасы - ошақ қасы
Мектебіміздің директоры маньяк болып шықты
Қала жұртын дүр сілкіндірген сонау оқиғаға да он шақты жылдың жүзі болды. Мен ол директормен бір мектепте қызмет атқардым.
Анам арақ ішсе де жақсы көремін...
Құрметті жанашыр ағайын, арақтың кесірінен өмірімнің күл талқаны шықты. Арақ ішкен адамнан иман қашады.
Көргенсіздер көшесінен көшіп кеткім келеді...
Бағдагүлдікіне кіріп шығатынмын, сонда төргі бөлмедегі кереуетте үнемі Бағдагүл мен Ерсайын ашық-шашық ұйықтап жататын еді
Саунада жұмыс істейтінімді қыздарым біліп қоймаса екен деймін
Бала кезімде оқуға ынтам жақсы болды дей алмаймын. Ел қатарлы тиіп-қашып сабақ оқитынмын. Оның үстіне әке-шешем қысы-жазы мал бақты да, мен нағашы әпкемнің үйінде тұрып оқыдым.
Орыс баласы ислам дінін қалай қабылдады?
Кейбір ағайын-бауырларымыздың өзге діни ағым таратушылардың алдап арбағанынан шыға алмай жүргені жанымызға бататыны шындық.
Жеңгемнің аяғы құт емес, жұт болды...
Біз бес ағайындымыз, үш әпкем және жалғыз ағам бар. Анам өмір бойы балам жалғыз деп соның тілеуін тілеп, басынан құс ұшырмай өсірді.
Жастай жесір қалған қиын екен...
Менің есімім - Айбарша. Үйде үш ағайындымыз. Ата-анам өңірге сыйлы, ауқатты адамдар болды. Біздерді оқытып бар жағдайымызды жасады.
Әйеліме сеніп, анамды қарттар үйіне өткіздім...
Мен ата-анамның жалғыз баласы едім. Анам маған дейін үш құрсақ көтеріпті, өкінішке орай үшеуі де шетінеп кетіпті.
Күйеуімді көңілдесінен тартып алдым
Өмір – күрес деген рас екен ғой. Жаның тыныш, өмірің бір қалыпты өтіп жатқан кезде өмірлік құндылықтарға аса мән бермей жүре береді екенбіз.
"Түнгі көбелектерді" таситын жігіттерді тепкінің астына алғанбыз...
Астанадағы университеттердің бірінде оқып жүрген кезіміз еді. Студенттік шақтың қыз-қыз қайнаған кезі. Біздің тобымыз өте ұйымшыл болды.
Қайын әпкелерімді жарылқап, далада жүрмін...
Өз басымнан өткен мына бір өмірлік кезең өкінішіме айналса да, өзгелердің есінде болсын деп, мен де бір жайды баяндағанды жөн көрдім.
Өзімді алып қашқан жігітті соттатып, өмір бойы жалғыз қалдым...
Мен Көкшетау өңірінің қызымын. Есімім Маржан. Жасым қазір елуге жақындап қалды. Қазір үйде сексеннен асқан анамды бағып күн кешіп жатқан жайым бар.
Атам мен әжемнің баласы боламын деп туған бауырларымнан алыстап кеттім...
Менің әкем ата-анасының тұңғыш ұлдары. Анам мен әкем жиырма үш жастарында үйленіп отау құрыпты.
Асырап алған қызым үшін ауылдан жырақ кеттім...
Мен жас кезімде бір жігітке алданып аяғым ауыр болып қалған еді. Туған ағамның балалары болмай аға-жеңгем бауырына басып асырап алған еді.
Сүйіктімді түрмеден шығардым, бірақ ол мені тастап кетті...
Менің жасым қазір отызда. Астана қаласында тұрамын. Аспазшы болып жұмыс істеймін. Тамақ пісіру - менің сүйікті ісім.
Дуаланған қыздың тағдыры...
Бұл оқиға осыдан алты жыл бұрын Семей қаласында болған еді. Өзім Семей қаласында студент болдым.
Қарындасымның кесірінен ауылға бара алмаймын...
Бізді анам байғұс жалғыз-жарым жүріп жеткізді. Әкем ерте дүниеден өткен екен.
Туған қайныма баламды беріп қапа боп жүрмін...
Біз Ақмола облысында тұрамыз. Өзімнің мамандығым - мұғалім. Жолдасым - мемлекеттік қызметте.
Інім деп жүргенім өзімнің туған ұлым...
Менің жасым қазір қырықтарда. Осыған дейін екі рет үйлендім, бірақ отбасылық өмірде жолым болмай ажырасып кеттім.
Туған сіңілім отбасымның ойранын шығарды
Менің осы әңгімемнің басын оқып «мына әйелдің есі дұрыс емес екен» деп ойлар. Біреу маған кінә артса, енді екінші оқырман мені түсінер деген үміттемін.