Отбасы - ошақ қасы
Ағамның екінші әйелі ессіздеу болып шықты...
Ағамның әйелі қайтыс болғанда артынан үш бала қалған. Екі ұл, бір қыз. Баланың үлкені қыз 5 жаста, үлкен ұл 3, кішісі небары 6 айлық
Тоқал боламын деп кім ойлаған...
Мен де бір кездері біреудің көңілдесі болам-ау деп ешқашан ойламаппын. Менің жасым қазір 38-де. Осыдан бес жыл бұрын екі баламен жесір қалдым.
Рэкетке тұрмысқа шығам деп өмірім түбегейлі өзгерді...
Жас кезде дүниенің бар қызығы осы екен деп ойын-сауыққа, той-думанға құмартып, ертеңгі күнді ойламай, тек бір күнмен ғана өмір сүргеніме өкінем.
Енем "әмеңгерлікпен қайынағаңа қосыл" дейді...
Тағдыр басқа салған соң не шара?! Еріксіз көнеді екенсің. Алайда, қазір сол тағдырдың тарамыс жолдарының қайсысын таңдауды білмей, шақшадай басым шарадай болып жүрмін.
Алған жарым жезөкше болып шықты
Мен бұл өмірде көп қиындық көрдім. Тағдырдың сынағына әлі төзіп келемін. Сабаққа бармай, күн көру үшін сауда жасадым.
САН СОҚТЫРҒАН СҰЛУЛЫҚ САЛОНЫ немесе мен қалай алдандым
Осы 40-қа келген жасымда біреуге алданамын, біреу мені сазға отырғызады десе сенбес едім. Алайда шайтан түртсе, қара басып сан соғып қалуың оп-оңай екен.
Күйеуім өзгенің баласын тәрбиелеп отырғанын білмейді...
Мен өзімнің басымдағы оқиғаны жазбас бұрын ұзақ ойландым. Жылдар бойы жанымды күйзелтіп жүрген сырды сыртқа шығару оңай емес екен.
Ерте үйленгеніме өкінемін
Үйленгеніме алты жыл толды. Әйелім Айзатты сүймей қосылдым демеймін. Құлай сүйгенім де шамалы. Көңіл қалады, аз-кем сөйлесіп жүріп отау тіктік.
"Қазақ жігітіне емес өзбек немесе қарақалпаққа тиген жақсы"
Кеше көптен араласпай кеткен бір құрбымды кездестірдім. Ол күйеуін тастап, қарақалпақ жігітке тиіп алыпты.
Ұлымды соқыр еткен қайнымның баласын жазалағым келеді
Мен Қарағанды облысы, Шет ауданының тұрғынымын. Екі ұлым бар. Үлкен ұлым 12-де, кіші ұлым 5-те. Осыдан тұп-тура бір жыл бұрын менде барлығы жақсы еді.
Жеңгемді құртқан жұрттың наласы сияқты...
Ата-анам көп балалы болуды қанша тілесе де Жаратқан иеміз тек екі баласының ғана қызығын көруді жазыпты. Анам он құрсақ көтерген, бірақ балаларының бәрі жастайынан шетіней беріпті.
Малы көбейген сайын ағамның мінезі өзгеріп барады...
Алты-жеті жыл бұрын ағам қаладағы тірліктен шаршап, ауылға аттанған. Кеткен мақсаты сонда барып, мал өсіріп, өсімін сатып, ақша етіп қаладан үй алу болатын.
Енем күйеуімнің бедеулігін менен көріп күн бермейді
Мұндай жағдайды ешкімге ашып та айта алмайды екенсің. Бірақ іштен тынып та шаршадым. Біреудің мінін өмір бойы өзің көтеріп жүру де шаршатып жібереді екен.
Тұрмысқа шығуға асыққым келмейді... Қорқамын...
Оқырмандардың ұсынған әрбір жазабаларын оқи отырып, шындығында отбасылық өмірдің оңай емес екенін көріп, байқап жүрміз. Осыған орай, мен де өз пікірімді ортаға салып, сырымды ақтарғым келеді.
Абысыным жаман аты шыққан қыз екен...
Күйеуім екеуміз төрт жыл жүріп бас қостық. Оқыған, көзі ашық, тәрбиелі отбасынан шыққан күйеуім мінезі де жаман емес.
Курстасым маған "жабысып" жүр...
Мен қаладағы ЖОО-лардың бірінде 2-курс студентпін. Өзім ақылы негізде оқимын. Әке-шешем қолындағы бар малын сатып, мені білім алуға жіберді.
Алдандым деп ақымақтыққа жол берме сіңілім...
Тоқсаныншы жылдың аяқ кезі, студенттердің барлығы оқи жүріп жұмыс істейтін. Ауылдан келетін мардымсыз қаражат басқа тартсаң аяққа жетпейтін.
Әйелімді ешқашан кешіре алмайтын шығармын...
«Қыз кезінде бәрі жақсы...» деген мақалға мен қашанда қарсы тойтарыс беретінмін, себебі өз әйелім, шүкір, айтқызбай істеп, қабағымнан бәрін ұға қоятын.
Ата-енем әмеңгерлік жолмен қосқан қайным менен қашып жүр...
Мен небәрі 22 жасымда жесір қаламын деп еш ойламаған едім. Тұрмысқа шыққаныма екі жыл болар болмаста жолдасым жол апатынан қайтыс болды.
Ажырасайын деп ажырасқан жоқпын...
Күйеуіммен ажырасқаныма да 10 жылдан асты. Жалғызбасты, күйеуі тастап кеткен әйел туралы жұрттың ойы қандай болатыны белгілі ғой.